Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Wdrażając nawyk prawidłowego szczotkowania zębów u dzieci w wieku szkolnym higienistka stomatologiczna starała się, aby dzieci ją zrozumiały, pokazała model szczęk i szczoteczkę do zębów, demonstrowała ruchy szczoteczki, nawiązywała do anatomii zębów, łuków zębowych. Którą zasadę wychowania w kulturze zdrowotnej zastosowała higienistka?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'Receptywności, czyli przyswajalności' jest poprawna, ponieważ higienistka stomatologiczna zastosowała podejście, które umożliwiło dzieciom zrozumienie skomplikowanych aspektów higieny jamy ustnej poprzez demonstrację praktycznych działań. W edukacji zdrowotnej kluczowe jest, aby uczestnicy mogli przyswajać wiedzę w sposób angażujący, co higienistka zrealizowała poprzez wizualizację z wykorzystaniem modelu szczęk i szczoteczki. W ten sposób dzieci mogły zobaczyć, jak powinno wyglądać prawidłowe szczotkowanie zębów, co zwiększa ich zdolność do zapamiętywania i stosowania tej wiedzy w praktyce. Zgodnie z wytycznymi WHO dotyczącymi edukacji zdrowotnej, stosowanie wizualnych i praktycznych metod nauczania jest jedną z najlepszych praktyk, ponieważ wspiera receptywność informacji oraz ich przyswajalność. W efekcie, dzieci nie tylko dowiadują się, jak dbać o zęby, ale również rozwijają umiejętności, które będą miały zastosowanie w ich codziennym życiu, co jest fundamentalne w procesie edukacyjnym.
Zasady wychowania w kulturze zdrowotnej są kluczowe dla efektywnej edukacji zdrowotnej, jednakże podejścia takie jak stopniowanie trudności, elastyczność oraz aktywność nie odpowiadają odpowiedzi, która dotyczy receptywności. Stopniowanie trudności i etapowość odgrywają ważną rolę w nauczaniu, jednak ich zastosowanie jest bardziej związane z organizowaniem materiału edukacyjnego w taki sposób, aby odpowiadał poziomowi zaawansowania ucznia. W przypadku higieny jamy ustnej, istotniejsze jest, aby dzieci mogły bezpośrednio przyswoić wiedzę w sposób przystępny i zrozumiały, co niekoniecznie wymaga stopniowania trudności. Elastyczność kładzie nacisk na dostosowanie metod do potrzeb ucznia, co jest istotne, ale samo w sobie nie gwarantuje przyswajalności wiedzy. Aktywność natomiast koncentruje się na zaangażowaniu ucznia w proces nauczania, co jest bez wątpienia cenne, ale ważne jest, aby aktywności były skonstruowane w sposób umożliwiający przyswajanie treści, co w tym przypadku nie zostało dostatecznie podkreślone. Kluczowym błędem myślowym w analizowanych odpowiedziach jest pominięcie istoty przyswajalności wiedzy, co w kontekście pracy higienistki stomatologicznej okazuje się najważniejsze dla zapewnienia skutecznej edukacji zdrowotnej wśród dzieci.