Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Zawód: Higienistka stomatologiczna
Zabieg, który polega na impregnacji zębiny zmienionej próchnicowo, przy użyciu roztworu azotanu srebra oraz strącalnika w postaci 20% roztworu glukozy, to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Lapisowanie to proces, w którym używa się roztworu azotanu srebra do impregnacji próchniczo zmienionej zębiny. Jest to skuteczna metoda, która polega na nałożeniu tego roztworu na zainfekowane tkanki zęba, co pozwala na zatrzymanie postępu próchnicy i ochronę reszty zęba przed dalszymi uszkodzeniami. W praktyce stomatologicznej lapisowanie jest stosowane szczególnie w przypadkach zębów mlecznych, gdzie ze względu na ich strukturalne cechy oraz czas funkcjonowania przed wymianą na zęby stałe, nie zawsze wskazane jest stosowanie bardziej inwazyjnych procedur. Roztwór azotanu srebra działa bakteriobójczo, a dodatkowo strącalnik w postaci roztworu glukozy o stężeniu 20% wspomaga proces wnikania składników aktywnych, co przyczynia się do efektywności całego zabiegu. Zgodnie z aktualnymi standardami klinicznymi, lapisowanie jest uznawane za bezpieczne i skuteczne, jeśli jest stosowane zgodnie z zaleceniami i po odpowiedniej diagnostyce. Dobrze przeprowadzone lapisowanie może uratować zęby przed ekstrakcją i pozwolić na ich dalsze funkcjonowanie.
Lakierowanie, jonoforeza i jonizacja to różne procedury, które nie są odpowiednie w kontekście impregnacji próchniczo zmienionej zębiny za pomocą azotanu srebra. Lakierowanie polega na nałożeniu na zęby specjalnego lakieru, który ma na celu remineralizację szkliwa oraz ochronę przed próchnicą. Chociaż jest to procedura pomocna w profilaktyce, nie ma zastosowania w przypadku zębiny zmienionej przez próchnicę, gdyż nie działa na tkanki już zainfekowane. Jonoforeza to technika, która wykorzystuje prąd elektryczny do wprowadzenia do tkanek związków chemicznych. Choć może być używana w różnych zabiegach stomatologicznych, nie jest to metoda impregnacji zębiny w przypadku próchnicy, ponieważ nie ma właściwości bakteriobójczych ani nie zatrzymuje procesu degeneracji tkanek. Jonizacja, rozumiana jako proces fizyczny, w którym neutralne atomy lub cząsteczki przekształcane są w jony, nie ma bezpośredniego zastosowania w kontekście leczenia próchnicy. Często błędnie myśli się, że te techniki mogą zastąpić bardziej wyspecjalizowane metody, takie jak lapisowanie, co prowadzi do niewłaściwego podejścia do leczenia i niewłaściwych wyborów terapeutycznych. Właściwe zrozumienie różnic między tymi metodami ma kluczowe znaczenie dla skutecznego leczenia dentystycznego i zapobiegania dalszym uszkodzeniom tkanek.