Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Zawód: Higienistka stomatologiczna
Procedura polegająca na aplikacji 20% azotanu srebra na powierzchnię zębów to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Lapisowanie to procedura stomatologiczna, która polega na aplikacji 20% azotanu srebra na powierzchnię zębów, w celu wzmocnienia struktury zęba i ochrony przed próchnicą. Azotan srebra działa jako środek antybakteryjny, co pozwala na zatrzymanie postępujących zmian próchnicowych, zwłaszcza w przypadkach wczesnych ewolucji choroby. Zabieg ten jest szczególnie użyteczny w praktyce pediatrycznej, gdzie dzieci, często narażone na rozwój próchnicy, wymagają skutecznej interwencji. Lapisowanie jest zalecane w przypadku małych ubytków, które nie kwalifikują się jeszcze do wypełnienia. W standardach stomatologicznych, lapisowanie powinno być stosowane w połączeniu z edukacją pacjenta na temat higieny jamy ustnej oraz regularnych wizyt kontrolnych, co przyczynia się do długofalowej ochrony zdrowia zębów.
Lakowanie to procedura, która polega na wypełnianiu szczelin i bruzd na powierzchni zębów w celu zapobiegania próchnicy. Wykorzystuje się tu materiały kompozytowe lub żywice, a nie azotan srebra, co czyni tę koncepcję mylną w kontekście zadania. Wybielanie zębów to proces mający na celu rozjaśnienie odcienia zębów, najczęściej przy użyciu nadtlenków czy innych środków wybielających, a nie ich ochronę przed próchnicą. Ten zabieg ma zupełnie inny cel i nie ma nic wspólnego z lapisowaniem. Lakierowanie to kolejny termin odnoszący się do aplikacji specjalnych lakierów na zęby, które również mają na celu ochronę, ale różnią się od lapisowania zarówno składnikiem, jak i mechanizmem działania. Często błędnie utożsamia się te różne procedury, jednak każda z nich ma swoje specyficzne wskazania i zastosowanie. Ważne jest, aby zrozumieć, że skuteczność leczenia stomatologicznego zależy nie tylko od zastosowanej metody, ale także od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz typu schorzenia. Poprawna diagnostyka i odpowiedni wybór metody to klucz do sukcesu w praktyce stomatologicznej.