Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

W przypadku brakowania wyrobu często myli się to pojęcie z innymi czynnościami jakościowymi, które występują w całym procesie produkcyjnym. Określenie metody kontroli wyrobu to tak naprawdę wcześniejszy etap, gdzie ustala się, w jaki sposób będzie się sprawdzać produkty pod względem jakości, np. czy stosować pomiary bezpośrednie, czy kontrolę wizualną albo próbki statystyczne. To jest jakby planowanie kontroli, a nie samo brakowanie. Z kolei międzyoperacyjna kontrola jakości zachodzi podczas produkcji, czyli na różnych etapach „po drodze” – tam wychwytuje się błędy zanim jeszcze produkt zostanie ukończony. To ważne, ale inne zadanie, bo ma na celu eliminowanie wad w trakcie wytwarzania, a nie końcową ocenę całości. Rozpoczęcie postępowania reklamacyjnego to już w ogóle inny temat – reklamację składa klient po otrzymaniu produktu, jeśli wykryje wadę. Brakowanie natomiast dotyczy oceny, zanim wyrób opuści zakład produkcyjny. Typowym błędem jest właśnie mylenie działań międzyoperacyjnych i końcowych albo utożsamianie samego procesu reklamacyjnego z kontrolą jakości – a to są zupełnie inne etapy zarządzania jakością. Moim zdaniem warto sobie to dokładnie poukładać w głowie, bo w praktyce przemysłowej od właściwego zrozumienia tych pojęć zależy skuteczność całego systemu jakości. Bez końcowej oceny jakości nie da się zapewnić, że produkty trafiające do klienta są zgodne ze specyfikacją i nie generują dodatkowych kosztów związanych z reklamacjami czy zwrotami. Odpowiedni podział ról i etapów kontroli to podstawa każdej nowoczesnej produkcji.