Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

Wybór niewłaściwego typu ostrza igły przy szyciu wyrobów z tworzywa skóropodobnego często prowadzi do powstania różnych problemów, które potem trudno naprawić – to taki typowy błąd, który wynika z mylenia właściwości skóry naturalnej i tworzyw syntetycznych. Ostrze kwadratowe kojarzone jest raczej z ciężkimi, wielowarstwowymi materiałami, gdzie potrzebny jest mocny przebijak, ale w przypadku eko-skóry to zupełnie zbędne – zbyt ostre krawędzie mogą powodować pękanie czy strzępienie materiału. Ostrze trójkątne z kolei jest zalecane do szycia skóry naturalnej, bo pozwala na precyzyjne przecięcie włókien bez zbędnego rozpychania, ale w przypadku skóropodobnych materiałów bardzo łatwo przesadzić – wtedy na powierzchni zostają trwałe nacięcia, które osłabiają całą strukturę. Natomiast ostrze ukośne daje efekt podobny – powstają charakterystyczne podłużne nacięcia, które mogą potem z czasem prowadzić do rozwarstwienia albo nawet rozdarcia w miejscu szycia. W przypadku tworzyw syntetycznych najbardziej liczy się to, żeby nie naruszać ich struktury, bo nie mają one tej samej elastyczności i odporności co skóra naturalna. W praktyce najgorszym skutkiem użycia niewłaściwego ostrza są nieestetyczne dziurki, które nie zaciągają się wokół nici – szew wygląda niechlujnie i szybko się pruje. Myślę, że wiele osób popełnia ten błąd, bo nie rozróżnia specyfiki pracy z różnymi materiałami i automatycznie sięga po ostrze "do skóry", nie biorąc pod uwagę, że skaj czy eko-skóra mają inną budowę. W branży kaletniczej od dawna wskazuje się na konieczność indywidualnego doboru igły do konkretnego typu materiału – to nie tylko kwestia teorii z podręczników, ale codziennej praktyki na warsztacie. Każdy, kto kiedykolwiek miał do czynienia z naprawą uszkodzonej torby albo portfela, wie, że właśnie od rodzaju igły często zależy, czy wyrób posłuży lata, czy rozpadnie się po kilku tygodniach użytkowania.