Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

W branży kaletniczej często pojawia się przeświadczenie, że stosowanie wyrafinowanych metod laboratoryjnych czy nawet narzędzi optycznych typu lupa albo mikroskop daje najlepsze rezultaty podczas kontroli jakości. Jednak to trochę błędne myślenie wynikające z przenoszenia standardów z innych dziedzin, na przykład przemysłu ciężkiego czy elektroniki, gdzie faktycznie badania laboratoryjne lub bardzo dokładne oględziny pod mikroskopem są uzasadnione. W kaletnictwie – czyli tam, gdzie liczy się wygląd, faktura powierzchni, delikatność szwów albo równomierność barwienia – podstawowa kontrola zawsze polega na ocenie organoleptycznej. Badania laboratoryjne mają sens wtedy, gdy analizujemy skład chemiczny materiału lub trwałość farby, a to rzadko robi się w codziennej praktyce rzemieślniczej, raczej w dużych laboratoriach kontrolnych producentów materiałów. Z kolei lupa i mikroskop są narzędziami specjalistycznymi i owszem – czasem się przydają, na przykład gdy trzeba sprawdzić mikropęknięcia czy bardzo drobne uszkodzenia, ale do oceny ogólnego efektu renowacji są po prostu zbyt szczegółowe. Można wręcz powiedzieć, że używanie ich na co dzień byłoby przesadą, a nawet stratą czasu. Typowy błąd myślowy to przekonanie, że im bardziej precyzyjne narzędzie, tym lepsza diagnoza – w praktyce kaletniczej to nie działa, bo zmysły ludzkie potrafią zauważyć te niuanse, których żaden mikroskop nie pokaże w kontekście ogólnej estetyki. Dobry rzemieślnik zawsze najpierw ocenia produkt organoleptycznie, bo tylko wtedy realnie widzi i czuje efekt swojej pracy, zgodnie z wypracowanymi przez lata branżowymi standardami.