W tej sytuacji prawidłowe wyliczenie kosztów materiałów podstawowych i pomocniczych polega na dokładnym rozpoznaniu tych pozycji w tabeli. Materiały podstawowe to te, które stanowią główną substancję wyrobu (czyli skóra bydlęca), natomiast pomocnicze to elementy niezbędne do produkcji, ale nie będące bazą produktu (np. zamek błyskawiczny, nici, klej, tektura na usztywnienia). Koszt energii elektrycznej i amortyzacji maszyn nie zalicza się do materiałów, bo to media i koszty pośrednie. Licząc: 28,50 zł (skóra) + 1,50 zł (zamek) + 2,20 zł (nici) + 0,50 zł (klej) + 2,00 zł (tektura) = dokładnie 34,70 zł. To nieprzypadkowe – na wielu egzaminach branżowych podkreśla się, żeby odróżniać materiały od kosztów technicznych i eksploatacyjnych. Moim zdaniem, umiejętność takiego rozróżniania bardzo się potem przydaje w planowaniu produkcji i kalkulacji rentowności produktu. W praktyce zakładów produkcyjnych często spotyka się mylenie tych pojęć, co prowadzi do błędów przy wyznaczaniu ceny wyrobu czy oszacowaniu zysków. Z mojego doświadczenia wynika, że taka skrupulatność na etapie kosztorysowania zdecydowanie ułatwia późniejsze rozliczenia i prowadzenie dokumentacji. Branżowe normy, jak choćby KSR 13 czy standardy kosztorysowe w rzemiośle, również kładą nacisk na precyzyjny podział kosztów na materiały i pozostałe elementy. To naprawdę solidna podstawa do dalszej nauki zarządzania kosztami.
Wiele osób podczas rozwiązywania tego typu zadań ma problem z rozróżnieniem, które pozycje kosztowe faktycznie należą do materiałów podstawowych i pomocniczych, a które są kosztami pośrednimi. Typowym błędem jest doliczanie do sumy kosztów materiałów również wydatków na energię elektryczną czy amortyzację maszyn. Takie podejście wynika często z mylnego założenia, że wszystkie pozycje z tabeli powinny zostać zsumowane. Tymczasem zgodnie z dobrą praktyką i branżowymi standardami (np. KSR 13 czy wytyczne kosztorysowania dla produkcji rzemieślniczej), materiały to wyłącznie te składniki, które fizycznie wchodzą w skład gotowego produktu lub są niezbędne do procesu technologicznego, lecz nie są mediami czy kosztami stałymi. Energia elektryczna oraz amortyzacja maszyn są kosztami ogólnoprodukcyjnymi lub pośrednimi – nie stanowią materiałów. Przeszacowanie kosztów materiałowych przez ich wliczenie skutkuje zbyt wysoką wyceną produktu i zaburza kalkulację opłacalności produkcji. Z kolei pominięcie np. niektórych materiałów pomocniczych, jak nici czy tektura, prowadzi do zaniżenia kosztów i może spowodować nieprzyjemne niespodzianki przy bilansowaniu zysków. W praktyce produkcyjnej bardzo istotne jest świadome i prawidłowe podzielenie kosztów na kategorie, bo od tego zależy m.in. właściwe rozliczenie produkcji, kontrola zużycia surowców i możliwość sprawnego zarządzania zapasami. Wielu uczniów i nawet niektórzy doświadczeni pracownicy mają tendencję do automatycznego sumowania wszystkiego i zapominają o tym logicznym podziale. Warto więc wyrobić sobie nawyk dogłębnej analizy każdej pozycji kosztowej – to naprawdę procentuje w pracy zawodowej.