Prawidłowym wyborem jest okucie przedstawione na rysunku 2, bo to jest klasyczny zatrzask magnetyczny, najczęściej stosowany do zamykania wyrobów takich jak torby, portfele czy teczki. Stosowanie tego typu zamknięć to już taki standard w kaletnictwie – szczególnie tam, gdzie liczy się szybkie i wygodne otwieranie oraz zamykanie. Zatrzaski magnetyczne są naprawdę praktyczne, bo pozwalają na wielokrotne użytkowanie bez ryzyka uszkodzenia materiału. Trzymają pewnie, a jednocześnie nie wymagają dużej siły do otwarcia. Branżowe normy, np. PN-EN 16732, zwracają uwagę na trwałość i bezpieczeństwo okuć – a zatrzaski magnetyczne zdecydowanie spełniają te wymogi. Pozwalają też zachować estetykę wyrobu, nie zaburzają linii projektu i są właściwie niewidoczne przy zamknięciu. Z mojego doświadczenia wynika, że projektanci wybierają właśnie ten rodzaj, gdy najważniejsza jest funkcjonalność i wygoda użytkownika. Dodatkowo, montaż takich zatrzasków nie jest specjalnie trudny, a serwisowanie praktycznie nie występuje, bo są bardzo solidne. Stosowanie innych okuć, które nie są dedykowane do zamykania (np. narożniki czy stopki), nie daje takiej pewności i trwałości połączenia. Podsumowując, zatrzask magnetyczny z rysunku 2 to rozwiązanie, które odpowiada współczesnym standardom zarówno technicznym, jak i użytkowym.
Wybór innych okuć niż to z rysunku 2 prowadzi do pewnych typowych nieporozumień technicznych, które warto sobie dobrze przemyśleć. Na przykład okucia z rysunku 1 są klasycznymi stopkami ochronnymi. Ich główne zastosowanie to zabezpieczanie dna czy narożników wyrobu przed ścieraniem lub mechanicznymi uszkodzeniami podczas codziennego użytkowania – nie mają żadnej funkcji zamykającej. Bardzo często spotykam się z sytuacją, gdzie ktoś próbuje użyć takich stopek jako elementu mocującego, ale w praktyce kompletnie się to nie sprawdza, bo nie zapewniają stabilnego połączenia ruchomego. Zupełnie inny przypadek stanowią okucia z rysunku 3, czyli narożniki metalowe. Ich rolą jest dodatkowe wzmocnienie i estetyczne wykończenie krawędzi, najczęściej w teczkach lub notesach. Te elementy nie są w ogóle zaprojektowane do funkcji zamykania i ich użycie w tej roli byłoby niezgodne ze zdrowym rozsądkiem oraz praktyką zawodową. Trochę inaczej jest z okuciem z rysunku 4 – to jest klasyczna klamra do pasków lub aktówek. Tak, służy do zamykania, ale specyficznie pasków i klap, a nie wyrobów wymagających szybkiego i wygodnego otwierania, jak portfele czy proste torby. Wielu początkujących techników nie rozróżnia funkcji okuć i wybiera je tylko według wyglądu, co prowadzi do błędnych decyzji projektowych. Wybierając okucie do zamykania wyrobu, trzeba zawsze brać pod uwagę zarówno jego przeznaczenie, jak i wygodę użytkowania oraz zgodność z branżowymi standardami trwałości i bezpieczeństwa. Odpowiednie dopasowanie okuć gwarantuje nie tylko funkcjonalność, ale i estetykę oraz długie użytkowanie produktu.