Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

Wybór nici do szycia skór licowych to temat, który potrafi zastanowić nawet doświadczonych rzemieślników. Wydawać by się mogło, że nici bawełniane lub lniane, jako naturalne i „tradycyjne”, będą dobrym wyborem – w końcu dawniej wykorzystywano je powszechnie, zwłaszcza w ręcznym szyciu. Jednak dzisiejsze technologie i wymagania, jakie stawia skóra licowa – czyli ta o gładkiej, zabezpieczonej powierzchni – sprawiają, że naturalne nici przegrywają z nowoczesnymi włóknami. Bawełna i len mają tendencję do rozciągania się pod wpływem wilgoci, mogą się mechacić, a nawet pękać przy intensywnym użytkowaniu. Osobiście kiedyś próbowałem zszyć grubszą licówkę nicią bawełnianą i niestety szew nie wytrzymał kilku miesięcy codziennego używania. Nici lniane bywają mocne, ale są dość sztywne i często źle współpracują z maszynami – potrafią się rwać, trudno je równomiernie naprężyć, a dodatkowo mogą się strzępić na prowadnicach. Z kolei jedwab to materiał wytrzymały i bardzo elastyczny, ale raczej wykorzystywany do delikatnych wykończeń, czasem do szycia ozdobnego, a nie do skóry licowej przeznaczonej na produkty użytkowe. Skóra licowa wymaga, by nić wytrzymała działanie siły, tarcia i częstą eksploatację – a nici naturalne szybko się starzeją, zwłaszcza jeśli produkt jest narażony na wilgoć, pot czy zmiany temperatury. Typowym błędem jest też sądzenie, że „naturalne znaczy lepsze”, a w praktyce branża skórzana już dawno przestawiła się na poliester, bo zapewnia on powtarzalność, odporność na ścieranie i długo zachowuje swój wygląd. Tak naprawdę, jeśli zależy nam na trwałości i estetyce, nici poliestrowe są dziś standardem i trudno znaleźć uzasadnienie techniczne dla wyboru innych rodzajów nici w maszynowym szyciu skóry licowej.