Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

Stosowanie innych środków niż wosk do impregnacji nici do szycia ręcznego to dość powszechny błąd, z którym spotykałem się wielokrotnie, zwłaszcza wśród osób zaczynających przygodę z rękodziełem czy krawiectwem. Farba, mimo że może zmieniać kolor nici, nie nadaje się do impregnacji, bo nie tworzy na powierzchni nici warstwy ochronnej, a wręcz przeciwnie – potrafi ją usztywnić, przez co nitka staje się bardziej krucha i podatna na łamanie się w trakcie pracy. To tylko pozorna poprawa estetyki, zero walorów praktycznych. Co do wody, to jest to substancja wręcz przeciwna impregnacji – zamiast chronić, rozmiękcza włókna i sprzyja rozwojowi pleśni czy gniciu nici, szczególnie jeżeli szyjemy naturalnymi materiałami. Zdarzyło mi się widzieć, jak ktoś próbował zwilżyć nić wodą, bo wydawało mu się, że będzie się mniej strzępić, ale efekt był zupełnie odwrotny do zamierzonego. Apretura natomiast to środek używany głównie do uszlachetniania tkanin, nadając im sztywność lub połysk, czasem lekko hydrofobizując. W przemyśle włókienniczym stosuje się ją na całe tkaniny lub przędze podczas produkcji, a nie na gotową nić do ręcznego szycia. W praktyce warsztatowej, jeżeli zależy nam na trwałości i łatwości szycia, najlepszym rozwiązaniem jest tradycyjny wosk. Moim zdaniem, wybór wosku wynika z wieloletnich obserwacji i testów – zwyczajnie żaden inny środek nie daje takiej kombinacji poślizgu, ochrony i wygody w pracy. Często spotyka się przekonanie, że nowoczesne środki jak apretura mogą zastąpić wosk, ale to się po prostu nie sprawdza w ręcznym szyciu. Standardy rzemieślnicze i szkolne jasno wskazują na wosk jako podstawę w tej dziedzinie, a wszelkie inne rozwiązania to raczej ślepa uliczka.