Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

Wiele osób naturalnie kojarzy podział wyrobów kaletniczych z ich przeznaczeniem, wielkością czy nawet sposobem montażu, bo to wydaje się logiczne na pierwszy rzut oka. Faktycznie, te kryteria są istotne, ale raczej na dalszych etapach klasyfikacji, nie w tym podstawowym, branżowym rozumieniu. Przeznaczenie, czyli zastosowanie danego wyrobu, często wpływa na jego projekt i wybór materiałów, ale już niekoniecznie jest podstawą formalnego podziału. Wielkość wyrobu – wiadomo, portfel i walizka to inne gabaryty, ale przecież oba mogą być wykonane z tego samego typu skóry czy tworzywa sztucznego, więc taka klasyfikacja byłaby trochę myląca. System montażu, czyli sposób łączenia elementów, ma znaczenie technologiczne, wpływa na konstrukcję i trwałość, ale znowu – nie definiuje rodzaju wyrobu w sensie branżowym. To są raczej dodatkowe cechy opisujące produkt, a nie ich podstawowe grupowanie. Typowym błędem jest też utożsamianie funkcji użytkowej z rodzajem produktu – można mieć na przykład torbę na laptopa i torbę miejską wykonaną z identycznych surowców, więc nie ma sensu dzielić tylko według przeznaczenia. Z mojego doświadczenia wynika, że największą wartość w klasyfikacji stanowi właśnie surowiec – on określa podstawowe właściwości, technologię produkcji, sposoby pielęgnacji i nawet ograniczenia użytkowe. Wszystkie branżowe katalogi, normy i systemy zarządzania jakością opierają się właśnie na tym podziale i nie jest to przypadkowe. Prawidłowa identyfikacja surowca wyjściowego pozwala nie tylko lepiej zarządzać produktem, ale też spełniać wymagania normatywne oraz oczekiwania konsumentów. Warto o tym pamiętać, bo to fundament dobrej praktyki kaletniczej.