Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

W praktyce kaletniczej często pojawia się sporo zamieszania wokół kryteriów podziału wyrobów na rodzaje. Wiele osób sądzi, że decyduje o tym przeznaczenie, czyli czy dany produkt to np. torba, portfel, pasek, czy etui. Owszem, takie rozróżnienie ma znaczenie przy klasyfikacji asortymentowej lub w sklepach, ale nie jest właściwą podstawą techniczną do podziału na rodzaje. Czasem inni skupiają się na systemie montażu, czyli czy coś jest szyte, nitowane, czy klejone – takie parametry są istotne w procesie produkcji, jednak nie stanowią głównego kryterium tej klasyfikacji. Kolejna popularna pułapka to wielkość wyrobu, bo rzeczywiście, portfel różni się rozmiarami od torby, ale to tylko cecha użytkowa, nie rodzajowa. Moim zdaniem źródłem tych błędnych założeń jest częste mylenie klasyfikacji użytkowej z technologiczną. Podział na rodzaje ze względu na zastosowane surowce jest kluczowy w przemyśle kaletniczym, ponieważ odnosi się do standardów jakości, wymogów produkcyjnych oraz wytrzymałościowych, opisanych choćby w normach ISO i krajowych wytycznych branżowych. Takie kryterium pozwala lepiej zrozumieć, jakie technologie zastosować przy produkcji, jak dobrać narzędzia czy jak projektować poszczególne elementy wyrobów. Dobre praktyki w zakładach kaletniczych opierają się właśnie na tej klasyfikacji, by zapewnić spójność i przewidywalność jakości gotowych produktów. Dlatego inne podejścia, choć na pozór logiczne, prowadzą w praktyce do uproszczeń albo nieporozumień technologicznych.