Maszyna szyjąca przedstawiona na rysunku ma głowicę płaską, czyli najbardziej uniwersalny i najczęściej spotykany typ konstrukcji w przemyśle odzieżowym. Dlaczego właśnie tak? Otóż głowica płaska umożliwia wygodne prowadzenie dużych i szerokich materiałów – stół roboczy oraz mechanizmy prowadzące są na jednym poziomie, co bardzo ułatwia stabilne pozycjonowanie tkaniny. To rozwiązanie jest zgodne z normami ISO dotyczącymi ergonomii stanowiska szycia, a także zaleceniami producentów maszyn przemysłowych, którzy w przypadku produkcji seryjnej bazują właśnie na tej formie głowicy. Osobiście uważam, że ten rodzaj konstrukcji jest niemal nie do pobicia w kontekście prostoty obsługi i uniwersalności – można tu szyć zarówno cienkie tkaniny, jak i grubsze materiały, bez większego kombinowania. Warto wiedzieć, że głowice płaskie dominują zwłaszcza w szwalniach produkujących konfekcję lekką, np. koszule czy sukienki, ale też tam, gdzie liczy się szybka organizacja pracy, łatwość serwisu i możliwość szybkiej wymiany akcesoriów. Często widuje się je też w warsztatach krawieckich – moim zdaniem to taki podstawowy koń roboczy każdej szwalni.
Wybierając inną odpowiedź niż płaska forma głowicy, można łatwo ulec złudzeniu, że różne specjalistyczne maszyny do szycia posiadają inne, bardziej złożone kształty głowic jako standard. Głowica czołowa, chociaż wykorzystywana w pewnych niestandardowych modelach, nie jest tym, co na co dzień spotyka się w większości zakładów krawieckich. Jej konstrukcja wymusza zupełnie inny sposób podawania materiału i jest trudniejsza w obsłudze dla początkujących operatorów – najczęściej stosowana do bardzo wąskich, nietypowych operacji. Z kolei głowica ramieniowa, która jest charakterystyczna dla maszyn do szycia elementów cylindrycznych czy zamkniętych, jak nogawki czy mankiety, ma zupełnie inną sylwetkę – ramień wystaje poza obrys podstawy maszyny, umożliwiając swobodny obrót materiału. Takie rozwiązanie jest cenione w tapicerstwie albo przy szyciu toreb, ale do standardowego szycia płaskich wyrobów zupełnie się nie nadaje. Głowica kolumnowa to natomiast już sprzęt wysoce specjalistyczny – głównie dla branży kaletniczej, obuwniczej czy przy szyciu elementów trójwymiarowych. Taka maszyna pozwala na szycie w trudno dostępnych miejscach, gdzie zwykła, płaska głowica w ogóle się nie sprawdzi. Wybierając inną odpowiedź, łatwo pomylić dość podobne z zewnątrz rodzaje maszyn, nie zwracając uwagi na ich zastosowanie i sposób pracy. Z mojego doświadczenia wynika, że wielu uczniów intuicyjnie wybiera czołową lub ramieniową, bo nazwy brzmią fachowo, ale warto zwracać uwagę na detale konstrukcyjne i przeznaczenie maszyny. Klasyka, czyli płaska głowica, dominuje w produkcji odzieżowej właśnie ze względu na swoją wszechstronność i wygodę obsługi – to podstawa każdego parku maszynowego w szwalni według branżowych wytycznych.
