Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

Wybór materiałów takich jak skóry naturalne, tkaniny czy nawet niektóre tworzywa skóropodobne do łączenia metodą spawania ultradźwiękami wynika przeważnie z mylnego przekonania, że każda substancja da się połączyć tą techniką. Niestety, spawanie ultradźwiękowe działa tylko wtedy, gdy materiał jest termoplastyczny, czyli pod wpływem ciepła staje się plastyczny i pozwala na zespolenie powierzchni na poziomie molekularnym. Skóra naturalna to materiał białkowy, który nie reaguje na ultradźwięki w taki sposób – zamiast się topić, raczej się przypala lub rozrywa. Tkaniny tekstylne, szczególnie te wykonane z włókien naturalnych, także nie mają tej właściwości – co więcej, proces spawania mógłby prowadzić do ich uszkodzenia, utraty struktury albo nierównomiernego połączenia. W przypadku tworzyw skóropodobnych sprawa jest nieco bardziej złożona – jeżeli składają się one z warstwy termoplastycznej, spawanie jest możliwe, ale już hybrydowe składy czy materiały z domieszkami mogą powodować nieprzewidywalne rezultaty i najczęściej nie są rekomendowane przez producentów maszyn ultradźwiękowych. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie podobieństwa z wyglądu (np. skóry i skóropodobnych) z podobieństwem właściwości fizycznych – a to niestety prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. Dla utrwalenia: zawsze sprawdzaj, czy materiał ma właściwości termoplastyczne, a najlepiej korzystaj z dokumentacji producenta. Przestrzeganie tej zasady pozwala nie tylko uniknąć strat materiałowych, ale i zoptymalizować proces produkcyjny według dobrych praktyk branżowych.