Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

Stosowanie środków retuszujących na wyrobach skórzanych to temat, który często bywa źle rozumiany, zwłaszcza przez osoby zaczynające przygodę z kaletnictwem czy naprawą obuwia. W praktyce, środki te nie służą do rozwiązywania problemów takich jak klejąca się apretura ani nie pomagają, gdy powierzchnia elementów jest po prostu brudna. Jeżeli apretura staje się lepka, to najczęściej oznacza błąd w procesie wykończenia, użycie nieodpowiednich środków lub złe warunki suszenia. W takich sytuacjach naprawa powinna polegać na usunięciu wadliwej warstwy i ponownym nałożeniu odpowiedniego wykończenia, a nie na maskowaniu retuszem. Z kolei stosowanie retuszu na brudnej powierzchni to zupełnie błędne podejście – zgodnie z dobrymi praktykami każda naprawa czy zabieg wykończeniowy powinien być poprzedzony dokładnym czyszczeniem. W innym wypadku środki retuszujące nie tylko nie zwiążą się prawidłowo ze skórą, ale mogą pogłębić uszkodzenia albo sprawić, że powierzchnia stanie się nierównomierna. Spotkałem się też z przekonaniem, że retusz to sposób na odświeżenie zatartej apretury – to jednak mylenie pojęć, bo jeśli apretura ulega zatarciu, należy ją odnowić specjalnym preparatem do apretury, a nie retuszem. Takie podejście wynika z uproszczonego spojrzenia na procesy konserwacji skóry. Moim zdaniem bardzo łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że retusz załatwi każdy problem estetyczny, ale w rzeczywistości skutkuje to pogorszeniem jakości i trwałości wyrobu. Kluczowe jest trzymanie się standardów branżowych – retusz stosujemy wyłącznie na drobne uszkodzenia, natomiast inne defekty wymagają zupełnie odmiennych, bardziej specjalistycznych zabiegów.