Kwalifikacja: MOD.02 - Wykonywanie i renowacja wyrobów kaletniczych

Wybór innych części skóry takich jak kark, zad czy bok wynika nieraz z błędnego rozumienia podziału topograficznego i ich zastosowania praktycznego. Kark w układzie topograficznym to fragment znajdujący się przy szyi zwierzęcia – niestety, ma on tendencję do większej ilości zmarszczek, fałd i blizn, przez co po wyprawieniu jest mniej sprężysty i gorzej znosi obróbkę mechaniczną. Spotkałem się z opiniami, że skóra z karku jest gruba i przez to wytrzymała, co jednak nie przekłada się na jej rzeczywistą wartość użytkową; takie myślenie prowadzi do pomyłek szczególnie u osób zaczynających pracę z materiałami skórzanymi. Zad to fragment znajdujący się przy tylnej części zwierzęcia – owszem, jest niekiedy używany, ale niestety zawiera więcej niejednorodnych włókien, przez co szybciej się rozciąga i jest bardziej podatny na uszkodzenia. Bok natomiast jest najbardziej narażony na wszelkiego rodzaju mechaniczne uszkodzenia i zabrudzenia już za życia zwierzęcia, więc nie dorównuje kruponowi pod względem jakości. Częstym błędem jest mylenie objętości lub powierzchni danej części skóry z jej wartością – liczy się jednak przede wszystkim jednorodność i wytrzymałość włókien, a nie sam rozmiar czy lokalizacja. W praktyce, skóra z boku czy zadu trafia na mniej wymagające zastosowania, np. wyściółki czy podszewki. Warto zapamiętać, że profesjonalna klasyfikacja opiera się na normach jakościowych, a nie powszechnych przekonaniach.