Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich
Zawód: Koszykarz-plecionkarz
Aby usunąć różne plamy, przebarwienia i zabrudzenia, które występują na wiklinie w trakcie jej obróbki i uzyskać odcień bielszy i bardziej wyrównaną barwę, stosuje się zabieg
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Siarkowanie to zabieg, który w branży wikliniarskiej jest stosowany od lat i śmiało można powiedzieć, że bez niego ciężko byłoby uzyskać wiklinę o naprawdę jasnym, równomiernym kolorze. Procedura ta polega na poddaniu wikliny działaniu dymu powstałego ze spalania siarki. Ten proces nie tylko wybiela i rozjaśnia surowiec, ale też skutecznie usuwa lokalne przebarwienia, plamy i inne ślady powstałe podczas obróbki mechanicznej czy kontaktu z ziemią. Z mojego doświadczenia wynika, że siarkowanie jest jednym z najskuteczniejszych sposobów uzyskania jednolitej, estetycznej powierzchni, co jest szczególnie ważne, gdy finalny produkt ma być ozdobą wnętrza czy też trafić na rynek wymagający wysokich standardów jakości. W branżowych praktykach można się spotkać z opinią, że prawidłowo przeprowadzone siarkowanie to nie tylko lek na niedoskonałości koloru, ale też sposób na konserwację materiału przed atakiem grzybów i szkodników. Nie bez powodu więc ten zabieg jest szeroko stosowany zarówno przez duże manufaktury, jak i przez rzemieślników specjalizujących się w plecionkarstwie. Warto też wiedzieć, że inne metody, takie jak bielenie czy czyszczenie, nie dają tak spektakularnego efektu i często są tylko działaniami pomocniczymi. Siarkowanie natomiast działa kompleksowo i jest rekomendowane w większości podręczników oraz kursów zawodowych dla wikliniarzy.
Wiele osób myli czasem podstawowe czynności związane z przygotowaniem wikliny, co wcale nie dziwi – terminy takie jak bielenie, suszenie czy czyszczenie bywają używane zamiennie, choć w rzeczywistości ich funkcje w procesie obróbki wikliny są zupełnie inne. Bielenie, mimo że wydaje się z nazwy idealne do rozjaśniania surowca, na ogół odnosi się do chemicznych lub mechanicznych metod wybielania, które w przypadku wikliny nie są tak skuteczne, a nawet mogą pogorszyć jej strukturę – są stosowane raczej w przypadku innych materiałów, jak drewno czy tkaniny. Natomiast czyszczenie obejmuje usuwanie mechanicznych zanieczyszczeń, typu ziemia, piach, resztki liści – to podstawa, zanim zaczniemy jakiekolwiek inne zabiegi, ale samo czyszczenie nie zmienia koloru wikliny, nie niweluje przebarwień ani nie zapewnia równomiernej barwy. Suszenie, choć absolutnie niezbędne po zbiorze, służy wyłącznie uzyskaniu odpowiedniej wilgotności materiału – pozwala zachować właściwości mechaniczne i zapobiega pękaniu, ale nie wpływa na rozjaśnienie czy wyrównanie koloru. Wielu początkujących plecionkarzy zakłada, że zwykłe suszenie czy dokładne czyszczenie wystarczy, by wiklinę wybielić, lecz to błąd myślowy – efekt końcowy nigdy nie będzie porównywalny ze zorganizowanym procesem siarkowania. Siarkowanie to nie tylko tradycja, ale też rozwiązanie poparte praktyką i wiedzą branżową – w przeciwieństwie do innych, wymienionych czynności, rzeczywiście poprawia wygląd wikliny, nadaje jej trwałość i odporność na pleśnienie. Warto o tym pamiętać, bo dobór właściwej metody obróbki wpływa nie tylko na estetykę, ale i na wartość rynkową gotowych wyrobów.