Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Wiele osób, zwłaszcza na początku nauki zawodu, myli pojęcie barwienia z innymi procesami technologicznymi, jak suszenie, lakierowanie, czy mycie. Suszenie to operacja mająca na celu usunięcie wilgoci z materiału – nie wpływa ona na zmianę barwy, a jedynie przygotowuje materiał do dalszych etapów produkcji, np. do lakierowania czy właśnie barwienia. Samo suszenie nie poprawi też estetyki powierzchni w sensie koloru – co najwyżej zabezpieczy przed rozwojem pleśni. Lakierowanie natomiast, choć bywa mylące, bo potrafi nadać połysk czy lekką głębię koloru, to w klasycznym ujęciu polega na zabezpieczaniu i wykańczaniu powierzchni specjalnymi powłokami. Lakier raczej podkreśla lub zabezpiecza już istniejącą barwę, rzadko ją zmienia w sposób znaczący – chyba że to lakier kryjący, ale to już inna sprawa i wciąż nie o to chodziło w pytaniu. Częstym błędem jest też przekonanie, że mycie pozwoli uzyskać inny kolor – mycie, nawet z użyciem detergentów, służy do usuwania zabrudzeń, tłuszczu czy pozostałości po produkcji, ale nie zmienia naturalnej barwy materiału ani nie maskuje defektów. W branży spotyka się czasem praktyki polegające na „odświeżaniu” materiału przez mycie, ale to daje tylko efekt czystości, a nie zmianę koloru. Podsumowując, tylko barwienie daje możliwość trwałej, kontrolowanej zmiany barwy, a także jej wyrównania czy zamaskowania drobnych wad. Pozostałe czynności przygotowują powierzchnię lub ją zabezpieczają, nie ingerują jednak w samą barwę w taki sposób, jak proces barwienia. Z mojego doświadczenia wynika, że rozróżnianie tych procesów to klucz do efektywnej pracy i unikania niepotrzebnych błędów podczas produkcji lub renowacji materiałów.