Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Wśród wszystkich podanych opcji bardzo łatwo się pomylić, bo część wymienionych materiałów rzeczywiście bywa wykorzystywana w różnych gałęziach rzemiosła czy nawet w pracy z drewnem, ale nie w samej plecionkarstwie – przynajmniej nie jako podstawowe surowce. Pręty wiklinowe czy korzenie sosnowe brzmią znajomo, jednak pręty wiklinowe są bardziej półproduktem wtórnym, a korzenie sosnowe nie mają tej odpowiedniej elastyczności, która jest tak bardzo potrzebna w wyplataniu. Z kolei tarcica iglasta, płyta pilśniowa czy sklejka to materiały typowe raczej dla stolarzy, nie dla plecionkarzy – wymagają zupełnie innej obróbki, ich struktura nie pozwala na swobodne wyginanie ani formowanie detali, a przecież o to chodzi w plecionkarstwie. Arkusze szklane są wręcz materiałem obcym dla tej branży, bo nie da się ich splatać, nie wykazują żadnej plastyczności i raczej znalazłyby zastosowanie jako element konstrukcyjny w zupełnie innym typie wyrobów. Typowy błąd polega tu na myleniu materiałów konstrukcyjnych z materiałami plecionkarskimi – czasem ktoś skupia się na nazwach brzmiących znajomo z innych zawodów technicznych i nie zwraca uwagi na specyficzne wymagania plecionkarstwa: elastyczność, łatwość modelowania i wytrzymałość na zginanie. Często też zapomina się, że plecionkarstwo bazuje na naturalnych, nieprzetworzonych nadmiernie materiałach roślinnych, które można wyginać i formować ręcznie bez użycia zaawansowanych maszyn. Moim zdaniem warto dobrze rozróżniać te gałęzie, bo wtedy uniknie się takich pomyłek i łatwiej będzie przyswoić praktyczne podstawy zawodu.