Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Wielu uczniów myli często pojęcie galanterii z wyrobami codziennego użytku, szczególnie tymi, które wykonane są z podobnych materiałów, jak np. wiklina lub trzcina. Kosze do drewna czy do ziemniaków, a nawet rybackie, to typowe przykłady wyrobów użytkowych, które mają przede wszystkim być wytrzymałe, praktyczne i odporne na zużycie. Ich przeznaczenie to przenoszenie, magazynowanie lub transport konkretnych produktów, często w trudnych warunkach – np. wilgoć, ciężar lub kontakt z ziemią. Rzemiosło galanteryjne natomiast koncentruje się na wyrobach o mniejszych rozmiarach, często bogato zdobionych, służących raczej do ozdoby lub podkreślania okazji, niż do pracy fizycznej. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystko, co z wikliny czy drewna, to galanteria – niestety tak nie jest. W praktyce, kosze do ziemniaków czy drewna są raczej proste, solidne, o surowym wykończeniu, bo liczy się trwałość i pojemność. Kosze rybackie mają z kolei specyficzne kształty, często przystosowane do przechowywania lub transportu ryb, i także nie są zaliczane do galanterii. Branżowe standardy klasyfikują galanterię jako wyroby o przeznaczeniu ozdobnym lub reprezentacyjnym, a nie przemysłowym ani rolniczym. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęściej galanteria to coś, co wybieramy na prezent, do dekoracji czy na specjalną okazję, a nie do codziennej, ciężkiej pracy. Rozróżnienie to jest ważne, bo pozwala lepiej zrozumieć, dlaczego pewne kosze mają inne wymagania technologiczne i estetyczne niż typowe sprzęty użytkowe.