Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Często osoby mylą pojęcia związane z obróbką wikliny, bo brzmią one dość podobnie albo wydają się logiczne w kontekście technologii. Przykładowo, obróbka fizjologiczna polegałaby raczej na wykorzystaniu naturalnych procesów biologicznych zachodzących w roślinie, takich jak dojrzewanie czy procesy metaboliczne. Jednak przy przygotowaniu wikliny do korowania chodzi o szybkie i skuteczne rozluźnienie tkanek, a tego nie da się osiągnąć wyłącznie przez samą fizjologię rośliny. Mikrobiologiczne metody dotyczą działania mikroorganizmów, czasem stosowane są przy sezonowaniu drewna, gdy celowo dopuszcza się do pleśnienia lub gnilnych zmian w celu modyfikacji właściwości, ale dla wikliny to byłoby raczej niepożądane – prowadziłoby do pogorszenia jakości, mięknięcia, a czasem wręcz zniszczenia surowca. Obróbka chemiczna natomiast polega na zastosowaniu specjalnych środków – kwasów, zasad czy rozpuszczalników – i owszem, jest używana w przemyśle drzewnym do wytrawiania czy bielenia, ale nie w klasycznym przygotowywaniu wikliny do korowania. W praktyce przemysłowej i rzemieślniczej, gdzie liczy się jakość i naturalność surowca, wykorzystuje się hydrotermiczne gotowanie, bo jest to metoda najbezpieczniejsza, najprostsza i daje najbardziej powtarzalne efekty. Typowy błąd w rozumowaniu polega na utożsamianiu wszelkiego przetwarzania z chemią lub biologią, podczas gdy często to właśnie proste fizykalne metody – jak działanie ciepłem i wodą – sprawdzają się najlepiej w obróbce wikliny i są od lat stosowane z sukcesem w polskich gospodarstwach oraz w branżowych normach.