Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Wielu uczniów technikum czy kursantów myli funkcje narzędzi używanych przy pracy z wikliną i metalem, co moim zdaniem bierze się głównie z powierzchownej znajomości narzędzi ręcznych. Na przykład łupanie prętów to zadanie typowe raczej dla sprzętów przeznaczonych do obróbki metalu lub drewna, takich jak siekierki czy specjalne łuparki, a nie kleszczy ręcznych. Kleszcze nie mają konstrukcji pozwalającej na rozłupywanie twardych materiałów – ich szczęki zwykle są dość cienkie i niezbyt wytrzymałe na przeciążenia, więc szybko by się zdeformowały. Jeśli chodzi o wyginanie obręczy, to tu najczęściej korzysta się z giętarek lub specjalnych form, czasem z młotków i kowadeł, szczególnie przy pracy z metalem, a nie z kleszczy ręcznych, które po prostu nie zapewniają odpowiedniej precyzji ani siły. Natomiast zagęszczanie wątku to już jest zupełnie inne zagadnienie, bardziej z zakresu tkactwa, gdzie do tej czynności używa się grzebieni tkackich, czółenek czy innych narzędzi do układania nici w tkaninach – nie ma to nic wspólnego z obróbką wikliny ani typowymi pracami warsztatowymi wikliniarza. Mylenie tych narzędzi i czynności może wynikać z niedokładnej obserwacji procesu produkcji wyrobów z wikliny lub z przekładania doświadczeń z innych branż na rzemiosło wikliniarskie. Dlatego, zamiast zgadywać, warto zapoznać się z podstawowymi narzędziami branżowymi i ich funkcjami – to nie tylko pomaga w efektywnej pracy, ale też oszczędza sporo nerwów i materiału, bo używanie nieodpowiedniego narzędzia często kończy się zniszczeniem surowca lub niewłaściwym efektem końcowym. Moim zdaniem, zawsze warto przed każdą nową czynnością upewnić się, że mamy w ręku właściwe narzędzie, dostosowane do danego procesu technologicznego.