Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Błędne oszacowania kosztów materiałów bardzo często wynikają z drobnych pomyłek w obliczeniach jednostkowych lub niewłaściwego zastosowania proporcji. W tym przypadku można się było łatwo pomylić, bo liczby wydają się dość duże i wielu osobom wydaje się, że można je szybciej oszacować „na oko”. Jednak w praktyce przy kosztorysowaniu w branży budowlanej nie wolno pozwolić sobie na tego typu skróty myślowe. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące wartości znacznie niższe niż 2750 zł, jak 1250 zł czy 1875 zł, świadczą o podzieleniu, a nie pomnożeniu wartości jednostkowej przez długość ogrodzenia lub o pomyleniu jednostek. Często spotykam się z sytuacją, gdzie ktoś myli koszt za metr z całkowitym kosztem, bo przelicza na przykład przez 10 zamiast przez rzeczywistą długość. Z kolei odpowiedź 2500 zł mogła wynikać z zaokrąglenia długości do 20 metrów, co jest typowym błędem nieuwagi, albo z pominięcia fragmentu ogrodzenia. Taki sposób myślenia niestety prowadzi do niedoszacowania kosztów, a w konsekwencji do sytuacji, w której na budowie brakuje materiału lub pojawiają się niespodziewane wydatki. Dobre praktyki branżowe wymagają, by zawsze sprawdzać końcowy wynik i przeliczać go jeszcze raz, najlepiej na kalkulatorze lub w arkuszu kalkulacyjnym. Kosztorysanci i projektanci są zobowiązani do podawania precyzyjnych wycen, bo nawet małe pomyłki mogą skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi. Moim zdaniem, podstawą jest tu sumienne przemnożenie jednostkowego kosztu przez planowaną długość ogrodzenia i zawsze weryfikacja, czy nie pojawiła się żadna pomyłka w jednostkach lub liczbach. To właśnie takie drobiazgi odróżniają profesjonalne podejście od amatorskiego szacowania kosztów.