Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Wybór odpowiedniego splotu do wyrobu koszykarsko-plecionkarskiego o wyplocie pełnym to temat, przy którym łatwo się pomylić – szczególnie jeśli patrzymy tylko na nazwy technik, a nie na ich praktyczne zastosowanie. Splot osnowowy, choć brzmi bardzo fachowo, jest w rzeczywistości metodą, gdzie główną rolę odgrywają tzw. osnowy, czyli pionowe elementy konstrukcyjne, na których buduje się całą formę. Tyle że w praktyce, splot osnowowy daje raczej efekt ażurowy, z widocznymi prześwitami – czyli dokładnie odwrotnie niż w przypadku wyplotu pełnego. Splot wiązany z kolei stosuje się zazwyczaj przy produkcji bardziej dekoracyjnych, lekkich rzeczy, gdzie liczy się elastyczność i ozdobność, a nie jednolita, zwarta powierzchnia. Moim zdaniem, często popełnianym błędem jest utożsamianie „wiązania” z trwałością, ale to nie to samo – tutaj chodzi o sposób łączenia elementów, a nie ich zagęszczenie. Splot siatkowy natomiast to typowa technika do wyrobów przepuszczalnych – jak siatki czy kosze na owoce, gdzie otwory są wręcz pożądane. Wielu początkujących plecionkarzy wybiera siatkowy, bo jest dość prosty w wykonaniu, ale w przypadku wyplotu pełnego to nie zadziała – efekt będzie zbyt luźny. Typowym błędem jest też przekonanie, że każda technika „splatania” daje podobną gęstość – a to właśnie splot jodełkowy jest doceniany za zwartą, trwałą strukturę, która spełnia branżowe wymagania dotyczące pełnych wyplotów. Tak więc, jeśli zależy nam na solidności i pełnym pokryciu wyrobu, inne sploty raczej nie zdadzą tu egzaminu.