Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich
Zawód: Koszykarz-plecionkarz
Po nadaniu wiklinie korowalności metodą fizjologiczną pręty okorowane mają barwę zbliżoną do
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Bardzo dobrze! Właśnie pręty wiklinowe po nadaniu korowalności metodą fizjologiczną mają barwę zbliżoną do białej. To jest efekt tego, że po odpowiednim przechowywaniu (najczęściej przez przechłodzenie lub przechowywanie w wodzie, aż do rozpoczęcia wegetacji), łyko oddziela się łatwo od drewna, a po okorowaniu uzyskujemy gładki, jasny, niemal biały pręt. W praktyce branżowej taki materiał ceni się szczególnie przy produkcji wyrobów wiklinowych o wysokiej jakości – na przykład koszy, mebli czy elementów dekoracyjnych. Pręty białe bardzo dobrze się gną i nie mają zadziorów po korze, przez co finalny wyrób wygląda schludnie. Warto też wiedzieć, że korowanie fizjologiczne to zupełnie coś innego niż korowanie mechaniczne czy chemiczne – tutaj wykorzystujemy naturalne procesy zachodzące w roślinie. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie takie białe pręty są najbardziej uniwersalne i najchętniej wybierane przez rzemieślników. W Polsce przyjęło się, że biała wiklina to znak rozpoznawczy dobrej roboty – i rzeczywiście, jeśli komuś zależy na estetyce i trwałości, to wybór jest oczywisty. Naprawdę warto zapamiętać tę zależność, bo na egzaminach zawodowych bardzo często się o to pytają.
Odpowiedzi sugerujące, że pręty okorowane po uzyskaniu korowalności metodą fizjologiczną mają barwę brunatną, czerwoną czy zieloną, wynikają najczęściej z niezrozumienia procesu korowania albo mylenia różnych metod przygotowania wikliny. W rzeczywistości barwa pręta po okorowaniu zależy głównie od sposobu, w jaki usuwana jest kora oraz od stanu fizjologicznego rośliny. Pręty brunatne, często spotykane w wyrobach, powstają wtedy, gdy kora zostaje na pręcie po suszeniu – jest to tak zwana wiklina brązowa, nieokorowana, stosowana głównie w mniej wymagających wyrobach lub tam, gdzie liczy się naturalny wygląd. Czerwone zabarwienie bywa widoczne w świeżych gałązkach niektórych odmian wikliny, jednak po korowaniu – zwłaszcza fizjologicznym – ta barwa zanika. Pręty zielone to materiał świeży, niekorowany, czasem widziany na plantacjach, ale nieużywany w profesjonalnym wyplataniu. W branży koszykarskiej i meblarskiej standardem jakościowym są pręty białe, uzyskiwane właśnie po fizjologicznym korowaniu, gdzie kora oddziela się dzięki działaniu naturalnych enzymów i wilgoci. Takie pręty są gładkie, jasne i bardzo elastyczne – to dlatego są pierwszym wyborem dla fachowców dbających o jakość i estetykę. Moim zdaniem, najczęstszym błędem jest mieszanie pojęć: nie odróżnia się barwy pręta po korowaniu od barwy naturalnej kory. Warto zapamiętać, że fizjologiczne korowanie praktycznie zawsze skutkuje białym, czystym prętem, a inne barwy wynikają z pozostawienia kory lub z procesów chemicznych – zupełnie inna bajka. Właściwe rozpoznanie barwy po korowaniu jest bardzo ważne w ocenie jakości materiału oraz podczas przygotowania do dalszej obróbki.