Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

Patrząc na prezentowane oznaczenie graficzne, łatwo się pomylić, zwłaszcza mając na uwadze podobieństwa między różnymi typami płyt drewnopochodnych. Jednak płyta stolarska, wiórowa czy paździerzowa charakteryzują się innymi układami warstw i tym samym innym sposobem odwzorowania na rysunkach technicznych. Płyta wiórowa to materiał wytwarzany z wiórów drzewnych i żywic syntetycznych, co daje jej wyraźnie widoczną, warstwową strukturę z większymi fragmentami drewna – na rysunkach widać to jako nieregularne kontury i często kropkowanie. Płyta paździerzowa powstaje z paździerzy lnu lub konopi, ich struktura jest jeszcze bardziej porowata i niejednolita, co przekłada się na zupełnie inny symbol graficzny. Natomiast płyta stolarska, zbudowana z rdzenia z listew obłożonego warstwami forniru, na rysunku prezentuje się jako wielowarstwowy przekrój, z wyraźnym zaznaczeniem naprzemiennych warstw cienkich i grubszych. Niestety, często spotykanym błędem jest sugerowanie się tylko grubością i prostotą symbolu – a tu kluczowy jest właśnie sposób szrafowania. Z mojego punktu widzenia takie pomyłki wynikają z pobieżnego zapoznania się z normami lub z braku praktyki w czytaniu dokumentacji technicznej. Warto wrócić do podręczników lub norm PN/EN, bo poprawne zidentyfikowanie materiału ma duże znaczenie nie tylko przy produkcji, ale i w późniejszym użytkowaniu – niewłaściwy dobór potrafi totalnie zniweczyć zamierzony efekt końcowy. Używanie odpowiednich symboli na rysunkach eliminuje nieporozumienia wśród projektantów, wykonawców i inwestorów, więc warto na to zwracać szczególną uwagę, korzystając z aktualnych wytycznych branżowych.