Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich
Zawód: Koszykarz-plecionkarz
Przedstawione na rysunku oznaczenie graficzne dotyczy płyty
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowo rozpoznałeś oznaczenie graficzne płyty pilśniowej, które według normy PN-EN 13501-1 oraz dawniej stosowanych PN, charakteryzuje się równoległymi, ukośnymi kreskami na przekroju. Takie oznaczenie to trochę jak podpis tej płyty na rysunku technicznym. Płyty pilśniowe powstają poprzez sprasowanie włókien drzewnych pod dużym ciśnieniem, często z dodatkiem klejów syntetycznych, co daje im specyficzną, jednorodną strukturę. To właśnie ta struktura odróżnia je od płyt wiórowych czy paździerzowych – tam te frakcje są wyraźnie większe i inaczej układają się w przekroju. W praktyce, płyty pilśniowe stosuje się wszędzie tam, gdzie liczy się gładkość i łatwość obróbki, np. w tylnych ściankach mebli, drzwiach, panelach ściennych czy elementach dekoracyjnych. Często spotykasz je pod nazwą HDF (wysokiej gęstości) i MDF (średniej gęstości) – różnią się one głównie twardością i wytrzymałością. Z mojego doświadczenia wynika, że rozpoznawanie tych oznaczeń to podstawa na warsztacie i przy dokumentacji projektowej, bo pomyłka może skończyć się naprawdę kiepskim doborem materiału. W standardach branżowych kładzie się duży nacisk na poprawność dokumentacji rysunkowej, bo od tego zależy dalszy proces produkcyjny i montażowy. Warto zapamiętać i praktykować rozpoznawanie takich symboli, bo to ułatwia komunikację w zespole i przyspiesza realizację zleceń.
Patrząc na prezentowane oznaczenie graficzne, łatwo się pomylić, zwłaszcza mając na uwadze podobieństwa między różnymi typami płyt drewnopochodnych. Jednak płyta stolarska, wiórowa czy paździerzowa charakteryzują się innymi układami warstw i tym samym innym sposobem odwzorowania na rysunkach technicznych. Płyta wiórowa to materiał wytwarzany z wiórów drzewnych i żywic syntetycznych, co daje jej wyraźnie widoczną, warstwową strukturę z większymi fragmentami drewna – na rysunkach widać to jako nieregularne kontury i często kropkowanie. Płyta paździerzowa powstaje z paździerzy lnu lub konopi, ich struktura jest jeszcze bardziej porowata i niejednolita, co przekłada się na zupełnie inny symbol graficzny. Natomiast płyta stolarska, zbudowana z rdzenia z listew obłożonego warstwami forniru, na rysunku prezentuje się jako wielowarstwowy przekrój, z wyraźnym zaznaczeniem naprzemiennych warstw cienkich i grubszych. Niestety, często spotykanym błędem jest sugerowanie się tylko grubością i prostotą symbolu – a tu kluczowy jest właśnie sposób szrafowania. Z mojego punktu widzenia takie pomyłki wynikają z pobieżnego zapoznania się z normami lub z braku praktyki w czytaniu dokumentacji technicznej. Warto wrócić do podręczników lub norm PN/EN, bo poprawne zidentyfikowanie materiału ma duże znaczenie nie tylko przy produkcji, ale i w późniejszym użytkowaniu – niewłaściwy dobór potrafi totalnie zniweczyć zamierzony efekt końcowy. Używanie odpowiednich symboli na rysunkach eliminuje nieporozumienia wśród projektantów, wykonawców i inwestorów, więc warto na to zwracać szczególną uwagę, korzystając z aktualnych wytycznych branżowych.