Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich

W branży włókienniczej rozróżnianie splotów i ich oznaczeń literowych jest podstawą, bo wpływa na cały proces projektowania i produkcji tkanin. Często pojawiają się nieporozumienia między splotem jodełkowym, skośnym, krzyżowym a koronkowym, bo ich nazwy potrafią brzmieć podobnie, a jednak każdy z nich ma inne zastosowanie i strukturę. Splot jodełkowy, choć bardzo efektowny wizualnie (często kojarzony z tkaninami typu tweed czy wełnianymi płaszczami), w fachowej nomenklaturze bywa oznaczany zupełnie innym symbolem – najczęściej coś w stylu "SJ" lub innymi skrótami zależnie od normy, ale nigdy SP. Splot skośny za to charakteryzuje się przesunięciem oczek w kolejnych rzędach, przez co tkanina zyskuje charakterystyczne ukośne prążki – tutaj spotkamy się raczej z oznaczeniem "SK". Dużym błędem jest utożsamianie SP z którymkolwiek z tych splotów, bo przekłada się to potem na nieporozumienia w zamówieniach i dobieraniu surowców. Splot koronkowy natomiast to już zupełnie inna bajka – stosowany jest w produkcji tkanin dekoracyjnych, a jego oznaczenia to raczej "LK" lub inne, w zależności od specyfiki regionu czy zakładu. Koronka to bardzo otwarta, ażurowa struktura, nieporównywalna ze zwartą, regularną budową splotu krzyżowego. Typowym błędem myślowym jest kierowanie się intuicją albo wyglądem tkaniny zamiast nomenklaturą techniczną, co prowadzi do niewłaściwego przypisania symboli. W praktyce branżowej używanie nieprawidłowych oznaczeń może skutkować nawet poważnymi stratami, bo zamówiona tkanina nie spełni oczekiwanych parametrów użytkowych. Warto więc zapamiętać, że SP to zawsze splot krzyżowy – najbardziej podstawowy, a zarazem najważniejszy punkt wyjścia w nauce o splotach.