Kwalifikacja: DRM.01 - Wykonywanie wyrobów koszykarsko-plecionkarskich
Zawód: Koszykarz-plecionkarz
Zalecana wysokość cięcia prętów wiklinowych od podstawy pnia wynosi
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybrałeś poprawną odpowiedź – pręty wiklinowe powinno się przycinać na wysokości 2÷3 cm od podstawy pnia. To jest absolutnie kluczowe, jeśli zależy Ci na zdrowiu rośliny i efektywnej produkcji wikliny. Takie cięcie umożliwia szybkie i równomierne wypuszczanie nowych pędów, bo zachowujesz optymalną ilość oczek przy ziemi. Zbyt wysokie cięcie, powyżej tej wartości, sprawia, że dolne pąki mogą nie odbić, a zbyt niskie (praktycznie przy ziemi) zwiększa ryzyko uszkodzenia pnia i infekcji grzybowych. Moim zdaniem, zbyt wielu początkujących ścina pręty „na oko”, przez co potem mają problem z wyrównanym wzrostem. Fachowcy, a szczególnie ci, którzy szkolili się w technikum czy pracują przy uprawach towarowych, trzymają się tej zasady, bo reguluje ją praktyka i literatura branżowa – np. wytyczne Instytutu Sadownictwa i Szkółkarstwa. Co ciekawe, niższe cięcie ułatwia późniejszy zbiór, bo pędy są bardziej jednorodne i roślina lepiej się zagęszcza. Dobrze wiedzieć, że to nie tylko teoria – sam widziałem, jak na plantacjach, gdzie trzyma się tej wysokości, wikliny są dużo mocniejsze i elastyczniejsze, co potem przekłada się na jakość wyrobów. Zawsze warto przycinać ostrym sekatorem, żeby nie strzępić kory, bo to podstawa sukcesu!
Wysokość cięcia prętów wiklinowych od podstawy pnia jest tematem, który często budzi wątpliwości – i nie dziwię się, bo w praktyce spotykałem się z różnymi teoriami. Jednak sugerowanie się wartościami typu 7÷8 cm, 10÷11 cm czy aż 14÷15 cm wynika najczęściej z mylnego przekonania, że wyższe cięcie pozwoli na mocniejsze odrosty lub zabezpieczy roślinę przed przemarzaniem. Prawda jest jednak taka, że im wyżej zostawisz fragment pędu, tym bardziej osłabiasz młode pędy – energia rośliny rozprasza się na niepotrzebnie pozostawioną część pędu, a dolne oczka mogą nie wypuścić nowych pędów w ogóle. Zbyt wysoki odcinek nad ziemią zwiększa też ryzyko powstawania suchych, martwych części, które mogą być wrotami dla chorób grzybowych albo szkodników. Z drugiej strony, zbyt niskie cięcie (praktycznie przy ziemi) – co należałoby zrobić przy odpowiedzi bliższej 0 cm, a nie wymienionych w pytaniu – też nie jest rekomendowane, bo łatwo uszkodzić podstawę pędu i zmniejszyć żywotność rośliny. W praktyce, standardy uprawy wikliny podkreślają konieczność przycinania właśnie na wysokości 2÷3 cm, bo to pozwala na wyrównaną regenerację i ułatwia późniejszy zbiór. Warto pamiętać, że każda zmiana tej wartości wpływa negatywnie na jakość i ilość plonu – moim zdaniem, stąd biorą się częste błędy początkujących plantatorów, którzy naśladują cięcie stosowane np. przy innych uprawach, nie znając specyfiki wikliny. Podsumowując: większa wysokość nie daje żadnych korzyści, a wręcz przeciwnie – zwiększa koszty pielęgnacji i obniża jakość wikliny. Profesjonaliści zawsze celują w 2–3 cm i to naprawdę się sprawdza.