Kwalifikacja: MEC.02 - Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich

Przy doborze kęsa materiału do odkuwki szczególnie ważna jest umiejętność precyzyjnego przeliczania objętości i przewidywania strat technologicznych. Wiele osób popełnia błąd, wybierając zbyt małe lub zbyt nietypowe rozmiary, sugerując się np. tym, co akurat mają pod ręką, zamiast dokładnie to przeliczyć. Na przykład wymiary 50×50×40 mm, choć wyglądają na poręczne i łatwe do chwycenia, dają objętość zaledwie 100 000 mm³ (100 cm³, czyli 0,1 dm³), co jest zdecydowanie za mało, żeby wykonać odkuwkę o żądanej objętości 0,8 dm³. To nawet nie jest jedna ósma potrzebnej objętości! Podobnie w przypadku kęsa 100×20×40 mm – tu objętość wynosi 80 000 mm³ (80 cm³), czyli jeszcze mniej, a to oznacza, że materiału byłoby zdecydowanie za mało nawet na niedużą próbkę. Wariant 100×10×80 mm to co prawda większa długość i wysokość, ale przy szerokości 10 mm daje tylko 80 000 mm³ (80 cm³) – znowu, zbyt mało jak na wymagania produkcyjne. W praktyce stosowanie za małego kęsa kończy się nieprawidłowym ukształtowaniem odkuwki, a to oznacza niepotrzebne straty czasu, energii i materiału. Typowym błędem jest mylenie milimetrów z centymetrami lub nieuwzględnianie, że objętość to iloczyn trzech wymiarów. Często też zapomina się o naddatkach technologicznych, które są niezbędne do późniejszej obróbki i uzyskania wymaganej jakości powierzchni odkuwki. Dobre praktyki branżowe jasno mówią, żeby wyliczać kęs na podstawie objętości gotowej odkuwki, powiększonej o naddatek na straty i obróbkę – i właśnie takie podejście jest najbardziej profesjonalne. Nic dziwnego, że w branży kucia stawia się na dokładność i planowanie – to się po prostu opłaca w dłuższej perspektywie.