Kwalifikacja: MEC.02 - Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich

Przy pracy nad takim ozdobnym elementem jak na zdjęciu bardzo często popełnia się błąd zakładając, że wystarczy wycinak, przebijak czy nawet imadło – narzędzia kojarzone z podstawową obróbką metali. Jednak tego typu narzędzia mają zupełnie inne zastosowanie. Wycinak i przebijak służą głównie do wykonywania otworów lub wycinania kształtów w blachach, a nie do modelowania przestrzennych, płynnych łuków. Imadło oczywiście jest praktyczne do unieruchamiania materiału, ale nie daje możliwości precyzyjnego kształtowania tak złożonych linii. Foremniaki to bardzo ogólne narzędzie – mogą pomagać w gięciu, ale nie zastąpią specjalistycznego przyrządu do gięcia, który umożliwia wykonywanie powtarzalnych, dokładnych kształtów, szczególnie takich jak spirale czy ślimaki. Często spotyka się przekonanie, że wystarczy sam młotek i coś do przytrzymania, ale w praktyce to prowadzi do uszkodzeń materiału, nierównych łuków i typowych problemów z estetyką. Typowym błędem jest też pomijanie gładzika – niektórzy sądzą, że końcowa obróbka nie jest istotna, ale bez niej powierzchnia pozostaje nierówna i narażona na szybszą korozję, a efekt wizualny jest po prostu gorszy. Praca zgodnie z zasadami sztuki ślusarskiej wymaga zachowania kolejności i właściwego doboru narzędzi, jak również uwzględnienia końcowego wykończenia. Właśnie to odróżnia profesjonalnie wykonane elementy od tych amatorskich – nie chodzi tylko o sam kształt, ale też o jakość powierzchni i trwałość całej konstrukcji. Używanie narzędzi nieadekwatnych do celu wydłuża proces, zwiększa ryzyko błędów i generuje niepotrzebne straty materiałowe.