Kwalifikacja: MEC.02 - Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich

Wybierając jedną z krótszych opcji nagrzewania, można było się zasugerować, że mniejszy czas wystarczy dla pręta kwadratowego o polu przekroju 1600 mm². Jednak jeśli dobrze przeanalizować tabelę, to pole przekroju 1600 mm² odpowiada bokowi 40 mm (bo 40 mm × 40 mm = 1600 mm²). W tabeli dla kwadratowego pręta o boku 40 mm, ułożonego pojedynczo, czas nagrzewania wynosi właśnie 23,0 minuty. Warto zwrócić uwagę, że im większy przekrój poprzeczny materiału, tym dłużej trwa, zanim cały przekrój osiągnie wymaganą temperaturę – to wynika z właściwości przewodnictwa cieplnego stali i dużej bezwładności cieplnej grubych elementów. Często spotykanym błędem jest branie pod uwagę czasu nagrzewania dla zbyt małych przekrojów, bo wydaje się, że im szybciej, tym lepiej – a to prowadzi do zbyt dużych gradientów temperatury, co może skutkować powstawaniem niejednorodności lub nawet pęknięciami. Równie często zapomina się uwzględnić sposób ułożenia materiału w piecu, który ma ogromny wpływ na czas wymiany ciepła – dla prętów ułożonych gęsto czas nagrzewania będzie jeszcze dłuższy. W praktyce przemysłowej stosuje się właśnie tego typu tabele, aby zapewnić równomierne nagrzewanie całej partii, nawet jeśli to wydłuża proces – wynika to z norm branżowych i zwykłej ostrożności technologicznej. Najkrótsze czasy z tabeli dotyczą wyłącznie cienkich przekrojów, które bardzo szybko osiągają temperaturę pieca. Moim zdaniem zawsze warto dokładnie przeliczyć przekrój i nie sugerować się intuicją – technika nie wybacza takich skrótów myślowych.