Kwalifikacja: MEC.02 - Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich

W tego typu zadaniach najczęściej problemem jest nieuwzględnienie wszystkich danych lub niewłaściwe połączenie ich ze sobą. Najczęściej spotykanym błędem jest wyliczanie kosztu dla jednego przęsła i przyjęcie tego wyniku jako końcowego, bez przemnożenia przez liczbę przęseł, co prowadzi do znacznie zaniżonego wyniku – w praktyce bardzo łatwo o taką pomyłkę, szczególnie gdy pracuje się na szybko lub nie do końca zrozumiało się polecenie. Zdarza się też, że ktoś użyje złej masy jednostkowej z tabeli, wybierając zły wiersz albo myli średnicę pręta (np. ⌀16 zamiast ⌀18), co od razu przekłada się na zły wynik końcowy – w pracy na budowie czy w warsztacie trzeba być bardzo uważnym przy takich detalach. Często też zapomina się o przeliczeniu wszystkich jednostek – masa teoretyczna podana jest w kg/m, a długość prętów w metrach, więc gdy ktoś nie przemnoży tych wartości, wychodzi zupełnie inny wynik. Często spotykam się też z tym, że ktoś podaje cenę dla 1 kg, nie dla całości, albo odwrotnie: przemnaża za dużo razy i wychodzi suma dwa razy za wysoka. Moim zdaniem najważniejsze w takich zadaniach jest uważne czytanie polecenia, a potem metodyczne przeliczanie krok po kroku – od wybrania prawidłowej wartości z tabeli, przez obliczenie całkowitej masy, aż po wyliczenie końcowej kwoty. Tylko wtedy można być pewnym, że kosztorys jest poprawny, a zamówiony materiał rzeczywiście wystarczy na wykonanie zaplanowanej liczby przęseł. Ta uważność i precyzja to naprawdę podstawa w pracy technika czy kosztorysanta.