Rysunek rzeczywiście przedstawia piec indukcyjny tyglowy, co widać choćby po charakterystycznej budowie z tyglem otoczonym uzwojeniem indukcyjnym. Tego rodzaju piece są szeroko stosowane w odlewnictwie i metalurgii, szczególnie tam, gdzie wymaga się precyzyjnego, szybkiego i kontrolowanego topienia metali. Z mojego doświadczenia wynika, że piec indukcyjny tyglowy to jedno z najbardziej uniwersalnych urządzeń do przetapiania stali, żeliwa czy metali nieżelaznych, ponieważ można w nim łatwo regulować temperaturę, a sam proces jest bardzo czysty energetycznie i technologicznie. Co ciekawe, ciepło powstaje bezpośrednio w materiale wsadowym dzięki prądom wirowym generowanym przez pole magnetyczne, co minimalizuje straty energii i pozwala na bardzo równomierne ogrzewanie wsadu. W praktyce takie piece pozwalają na łatwe wytapianie nawet bardzo małych ilości materiału i świetnie sprawdzają się w produkcji elementów wysokiej jakości, gdzie liczy się czystość chemiczna stopu. Standardy branżowe, na przykład PN-EN 14610, jasno wskazują takie rozwiązania jako jedne z najbardziej efektywnych technologicznie. Warto pamiętać, że w przypadku produkcji precyzyjnych odlewów, piece indukcyjne tyglowe są wręcz nie do zastąpienia.
Patrząc na ten rysunek, łatwo się pomylić, bo konstrukcja pieca może przypominać inne typy znane z różnych zastosowań przemysłowych. Piec oporowy komorowy z zasady ma inną budowę – komora jest podgrzewana oporowymi elementami grzewczymi, a wsad znajduje się w wydzielonej przestrzeni, zwykle nie otoczonej uzwojeniami, jak w przypadku pieca indukcyjnego. Stosuje się je głównie do wyżarzania, wypalania czy obróbki cieplnej, a nie do topienia metali. Z kolei piec oczkowy dwustronny to raczej rozwiązanie stosowane w hartowaniu lub nagrzewaniu elementów metalowych na liniach technologicznych – ich budowa jest zupełnie inna, często opiera się na systemie oczek i przesuwających się taśm, co nie pasuje do układu z tyglem. Piec szczelinowy przelotowy jest natomiast wykorzystywany do ciągłego nagrzewania elementów, gdzie wsad przemieszcza się przez wąską szczelinę pieca. Tutaj mamy wyraźnie tyglową konstrukcję, co wyklucza wszystkie te opcje. Bardzo często błędy wynikają z przyzwyczajenia do schematów stosowanych w innych działach przemysłu – nie każdy od razu kojarzy zwinięte uzwojenie z generowaniem pola elektromagnetycznego i typem pieca. W praktyce, przy rozpoznawaniu schematów pieców, kluczowe jest zwrócenie uwagi na obecność tygla, sposób rozmieszczenia cewek oraz to, czy źródłem ciepła jest prąd elektromagnetyczny, czy oporowy. Warto wyrobić sobie nawyk dokładnego analizowania przekrojów technicznych, bo właśnie takie detale, jak na tym rysunku, decydują o poprawnym rozpoznaniu typu urządzenia.