Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wybór podkładów antykorozyjnych opiera się na ich właściwościach chemicznych oraz przeznaczeniu, jednak nie wszystkie dostępne materiały spełniają te kryteria w równym stopniu. Podkłady wypełniające dwukomponentowe, mimo że często wykorzystywane w różnych aplikacjach, nie mają odpowiednich właściwości antykorozyjnych. Ich główną funkcją jest wypełnianie ubytków i zapewnienie gładkiej powierzchni, co jest istotne w przypadku prac wykończeniowych, ale nie chroni skutecznie metalu przed korozją. Z kolei podkłady akrylowe, choć łatwe w aplikacji i szybkoschnące, charakteryzują się mniejszą odpornością na działanie czynników atmosferycznych oraz chemicznych w porównaniu do epoksydów. Akryle mogą być stosowane w sytuacjach, gdzie nie występuje wysokie ryzyko korozji, ale w obszarach przemysłowych często zawodzą. Poliuretanowe podkłady, chociaż elastyczne i odporne na ścieranie, również mają ograniczone właściwości ochrony antykorozyjnej. Ich zastosowanie jest bardziej odpowiednie w kontekście powłok dekoracyjnych i ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, niż w kontekście długotrwałej ochrony metalowych powierzchni. W kontekście doboru materiałów antykorozyjnych można zauważyć, że niektóre z wymienionych opcji są niewłaściwie rozumiane i stosowane, co prowadzi do niewłaściwej ochrony konstrukcji i przyspieszonego procesu ich degradacji.