Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

W lakiernictwie często pojawiają się błędne wyobrażenia na temat tego, do czego służy cieniowanie. Niektórzy myślą, że chodzi o zwiększenie efektu krycia lakieru. Jednak technika cieniowania wcale nie polega na nakładaniu grubszej warstwy czy lepszym pokryciu, a raczej na takim rozpyleniu lakieru, by powstało łagodne, niewidoczne przejście między różnymi strefami naprawianej powierzchni. Czasem też pojawia się przekonanie, że cieniowanie służy ochronie przed wyblaknięciem – to jednak zdecydowanie nie to samo. Przed blaknięciem chronią głównie warstwy lakieru bezbarwnego, odpowiedni dobór materiałów oraz prawidłowe utwardzenie i konserwacja powłoki. Z kolei błędne jest założenie, że cieniowanie eliminuje efekt chmurek. Chmurki, czyli niejednorodności w wyglądzie lakieru, są najczęściej wynikiem nieprawidłowej aplikacji albo zbyt szybkiego odparowania rozpuszczalnika. To problem technologii nakładania, a nie metody cieniowania jako takiej. Cieniowanie nie jest więc magicznym lekarstwem na wszystkie problemy z lakierem. Najczęstszym błędem myślowym jest mieszanie pojęć wykończenia powierzchni oraz technik naprawczych – a cieniowanie to właśnie ta druga kategoria, związana głównie z estetyką napraw miejsca przejścia starego i nowego lakieru. Moim zdaniem, jeśli ktoś nie zna tej różnicy, łatwo potem źle dobrać metody pracy, co w efekcie skutkuje widoczną naprawą i niezadowoleniem klienta. Profesjonalne lakiernictwo opiera się na świadomości, że każda technika ma swoje konkretne zadanie – i cieniowanie odpowiada wyłącznie za płynność przejścia między nową a starą powłoką, zgodnie z aktualnymi standardami napraw miejscowych.