Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Zagadnienie badania powłoki lakierowej w stanie suchym bywa nieco mylące, bo na pierwszy rzut oka wiele przyrządów używanych w laboratoriach lakierniczych wydaje się mieć podobne przeznaczenie. Jednak praktyka i standardy branżowe jasno wyznaczają podział: nie wszystkie narzędzia nadają się do oceny gotowej, utwardzonej powłoki. Częstą pomyłką jest sądzenie, że każdy przyrząd związany z lakierem automatycznie umożliwia ocenę jego właściwości po wyschnięciu. Na przykład grubościomierze (przyrząd 1) – są bezpośrednio przeznaczone do pomiaru grubości lakieru już po utwardzeniu, a urządzenia do testowania odporności na ścieranie (przyrząd 4) to branżowy standard do realnych badań trwałości suchej powłoki, zgodnie z normami takimi jak ASTM D4060. Z kolei kubek wypływowy (przyrząd 3) jest wykorzystywany głównie do pomiaru lepkości cieczy, ale jeszcze przed nałożeniem lakieru – to narzędzie do przygotowania odpowiednich warunków lakierowania, nie do badania powłoki po wyschnięciu (choć niektórzy mogą się tu pogubić). Największą pomyłką jest jednak uznanie aplikatora do powłok (przyrząd 2) za narzędzie badawcze – ten sprzęt służy wyłącznie do nakładania warstwy lakieru o określonej grubości na podłoże, a nie do analizy efektów po wyschnięciu. To takie typowe nieporozumienie, że skoro coś jest w laboratorium lakierniczym, to od razu jest do badania powłok – a przecież każda faza procesu wymaga innych przyrządów. Z mojego doświadczenia wynika, że mylenie tych zastosowań wynika najczęściej z pośpiechu lub nieprzeanalizowania dokładnie specyfiki narzędzi – dlatego warto zawsze sprawdzać, do czego dane urządzenie służy zgodnie z dokumentacją techniczną i normami. Odpowiedni dobór narzędzia do etapu badań to podstawa dobrych praktyk w branży lakierniczej.