Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Gdy przyjrzymy się technikom nakładania powłok lakierniczych, łatwo zauważyć, że spray, pistolet czy natrysk pojawiły się znacznie później niż tradycyjne metody. Mechanizacja procesu malowania, jak np. użycie pistoletu lakierniczego czy sprayu, to domena XX wieku, kiedy zaczęto kłaść nacisk na wydajność i szybkość produkcji. Natrysk pozwala na równomierne pokrycie dużych powierzchni i minimalizuje ślady narzędzi, ale wymaga odpowiedniego sprzętu, zasilania sprężonym powietrzem i często też zabezpieczeń środowiskowych (np. kabiny lakiernicze, filtry). Wiele osób zakłada, że skoro te metody są dziś najpopularniejsze, muszą być także najstarsze – to dość typowy błąd myślowy, bo historia techniki malarskiej zaczyna się od prostych rozwiązań ręcznych. W praktyce, zanim pojawiły się pistolety czy spraye, przez pokolenia stosowano pędzle – początkowo bardzo prymitywne, z naturalnego włosia, dopiero z czasem udoskonalane. Współczesne metody natryskowe przejęły rynek ze względu na efektywność, ale nie wyparły całkiem pędzla, zwłaszcza tam, gdzie priorytetem jest precyzja albo warunki nie pozwalają na użycie sprzętu pneumatycznego. Metody natryskowe czy spraye pojawiły się dopiero po wynalezieniu urządzeń ciśnieniowych i odpowiednich farb, a wcześniej malarz miał do dyspozycji jedynie pędzel, zresztą często robiony własnoręcznie. Warto zweryfikować takie wyobrażenia i pamiętać, że nowoczesność nie zawsze idzie w parze z historią danej technologii. Dobrze też znać zasady działania zarówno klasycznych, jak i nowoczesnych metod – każda z nich ma swoje miejsce w zawodzie lakiernika.