Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Często można spotkać się z sytuacją, gdy ktoś przez pomyłkę wybiera inne narzędzia lub metody do oceny przyczepności powłok lakierniczych, jednak w technice lakierniczej istnieją jasno określone standardy postępowania. Multimetr, choć jest niezastąpiony przy pomiarach elektrycznych, takich jak napięcie, rezystancja czy natężenie prądu, nie ma żadnego zastosowania w ocenie przyczepności powłok. To typowa pomyłka wynikająca z myślenia, że każde precyzyjne urządzenie miernicze sprawdzi się wszędzie – a tak po prostu nie jest. Z kolei czujnik pomiarowy Rossmanna, mimo że brzmi profesjonalnie, w rzeczywistości nie jest narzędziem stosowanym w ocenie spójności warstw lakierniczych. Takie czujniki mogą służyć do pomiaru grubości powłok czy innych parametrów, ale nie określają przyczepności ani nie pozwalają na ocenę adhezji między warstwami. Kółko pomiarowe z mimośrodowym zamocowaniem, oględnie mówiąc, raczej kojarzy się z urządzeniami mechanicznymi do pomiaru długości czy drogi, a nie z kontrolą lakieru. Często spotykam się z tym, że osoby początkujące próbują stosować narzędzia nieadekwatne do danego zadania, kierując się pozorną uniwersalnością przyrządów pomiarowych. W rzeczywistości jednak w lakiernictwie istnieją konkretne normy i narzędzia dedykowane konkretnym badaniom. Jedynie metoda siatki nacięć pozwala, zgodnie z normami ISO i polskimi, na ocenę przyczepności zarówno pojedynczych powłok, jak i kolejnych warstw lakieru. Z mojego doświadczenia wynika, że próba zastosowania jakiegokolwiek przyrządu elektronicznego do tego celu kończy się brakiem rzetelnych wyników albo – co gorsza – całkowitym brakiem możliwości przeprowadzenia testu. Dobra praktyka nakazuje korzystać z narzędzi rekomendowanych przez branżę, bo tylko wtedy mamy gwarancję wiarygodnych i powtarzalnych rezultatów.