Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób, zaczynając pracę z lakierami samochodowymi, popełnia klasyczny błąd myśląc, że efekt zbyt suchej aplikacji lakieru bazowego prowadzi do takich usterek jak krater, zaciek albo zgazowanie powłoki. Tymczasem każdy z tych defektów ma zupełnie inną genezę i specyfikę. Krater powstaje najczęściej przez zanieczyszczenie powierzchni – tłuszcz, silikon, czy nawet odciski palców powodują, że lakier się rozsuwa, tworząc charakterystyczne „oczka”. Zaciek to efekt nadmiernej ilości lakieru, zbyt mokrej aplikacji lub zbyt małego odstępu czasowego między warstwami, przez co lakier zaczyna spływać i tworzy nieestetyczne ślady. Zgazowanie z kolei wiąże się z niewłaściwym doborem rozcieńczalnika, za wysoką temperaturą suszenia albo zbyt grubą warstwą, co powoduje powstawanie pęcherzyków gazów pod warstwą lakieru. Wszystkie te defekty są typowe, ale nie mają praktycznie nic wspólnego z suchą aplikacją bazy. Suchy lakier bazowy nie rozprowadza się równomiernie, przez co pigmenty układają się chaotycznie, a efekt wizualny – szczególnie przy lakierach metalicznych – daje wrażenie „wysrebrzenia”, jakby powierzchnia była przyprószona srebrnym pyłem. To bardzo łatwo pomylić z innymi defektami, ale kluczowe jest tu właśnie zbyt szybkie odparowanie rozpuszczalnika i brak odpowiedniej „mokrości” warstwy. W praktyce warsztatowej większość tych błędów wynika z braku doświadczenia lub nieprawidłowego ustawienia parametrów pistoletu, ale zrozumienie ich genezy pozwala potem szybciej wyłapywać i eliminować takie problemy na etapie aplikacji. Warto więc nie tylko znać teoretycznie, ale i na bieżąco obserwować, jak zachowuje się lakier na różnych etapach pracy.