Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób może zakładać, że fosforanowanie blach służy do ich utwardzenia, uzyskania efektów wizualnych lub zwiększenia elastyczności. W praktyce jednak te funkcje nie mają związku z fosforanowaniem. Utwardzanie blachy osiąga się poprzez procesy takie jak hartowanie, odpuszczanie czy walcowanie na zimno – to całkiem inna technologia, bo fosforanowanie w ogóle nie zmienia wytrzymałości mechanicznej materiału. Również efekt wizualny nie jest tu celem – powłoka fosforanowa ma zazwyczaj matowy, szarawy odcień, który nie prezentuje się jakoś szczególnie atrakcyjnie i nawet nie jest widoczny po nałożeniu lakieru czy podkładu. Jeśli ktoś myśli, że ta warstwa ma wpływ na wygląd auta, to jest to dość powszechny błąd, bo cały efekt końcowy i połysk zapewnia dopiero dalsza obróbka lakiernicza. Co do elastyczności, to wręcz przeciwnie – fosforanowanie nie sprawia, że blacha staje się bardziej giętka. Nawet bym powiedział, że czasami bardzo gruba powłoka mogłaby pogorszyć plastyczność, ale w praktyce takiej grubej warstwy się nie robi. Kluczem jest tutaj ochrona przed korozją – to właśnie rdza jest największym wrogiem karoserii. Z mojego punktu widzenia, wiele nieporozumień bierze się stąd, że procesów obróbki powierzchniowej jest sporo i łatwo je pomylić. Ale jeśli chodzi o fosforanowanie, liczy się zabezpieczenie antykorozyjne i przygotowanie do dalszego malowania, a nie zmiana parametrów mechanicznych czy własności estetycznych. Takie są standardy i tego się trzyma każda porządna lakiernia czy zakład blacharski.