Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób myli mieszanie światła z mieszaniem farb, co prowadzi do błędnego rozumienia efektów mieszania podstawowych barw. W przypadku modelu addytywnego (czyli mieszania światła), kolory podstawowe to czerwony, zielony i niebieski (RGB). Gdy te trzy światła nakładają się na siebie w równych proporcjach, powstaje światło białe – to jest fundament zarówno w telewizorach, jak i monitorach komputerowych. Wybór odpowiedzi żółty lub szary często wynika z mylenia addytywnego mieszania światła z substraktywnym mieszaniem pigmentów, jak farby. W modelu CMY (pigmentowym) rzeczywiście zmieszanie żółci z niebieskim daje zieleń, a szarości czy czerni uzyskujemy przez mieszanie wszystkich podstawowych pigmentów, a nie kolorów światła. Z kolei czarny uzyskuje się przy braku światła, czyli wtedy, kiedy żaden z bazowych kolorów nie emituje – to zupełne przeciwieństwo efektu uzyskiwanego przy nakładaniu barw świetlnych, gdzie każdy kolejny kolor zwiększa jasność. Typowym błędem jest też zakładanie, że sumowanie barw zawsze prowadzi do ciemniejszych odcieni – to zasada substraktywna, nie addytywna. W elektronice użytkowej, grafice komputerowej czy nawet w fotografii cyfrowej, właśnie addytywne mieszanie RGB jest standardem branżowym i zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z obrazem cyfrowym. W praktyce, wszelkie urządzenia wyświetlające obraz korzystają z tej zasady – więc, moim zdaniem, warto to sobie dobrze utrwalić, bo ten temat wraca na każdym kroku w branży IT i multimediów.