Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Ta kwestia mieszania kolorów bardzo często wywołuje zamieszanie, bo dużo zależy od tego, czy mówimy o kolorach światła (model RGB), czy farb i pigmentów (model subtraktywny, najczęściej RYB). W tym pytaniu chodziło o klasyczne mieszanie pigmentów, które stosujemy np. w malarstwie. Każdy z podanych błędnych wyborów ma swoje logiczne uzasadnienie, ale nie wytrzymuje konfrontacji z praktyką. Wybór koloru żółtego jako efektu mieszania tych trzech barw to typowa pomyłka wynikająca z mylenia barw podstawowych z barwami pochodnymi – żółty jest jednym z kolorów wyjściowych, nie powstaje przez mieszanie wszystkich trzech. Biały natomiast to efekt mieszania trzech barw podstawowych w modelu RGB, czyli światła, nie farb – w praktyce malarskiej przy mieszaniu pigmentów uzyskujemy coraz ciemniejszy kolor, nigdy biały, bo każdy kolejny dodany kolor pochłania więcej światła. Fioletowy to kolejna opcja, która może brzmieć logicznie, bo jest wynikiem połączenia niebieskiego i czerwonego, ale jeśli do tego dołożymy żółty, zamiast zyskać intensywność, otrzymujemy szarość bądź czerń – pigmenty się „kasują”. Często spotykam się z myśleniem, że więcej kolorów to więcej barw, a jest odwrotnie – im więcej pigmentów, tym bardziej szary, brązowy lub czarny odcień. Branżowe standardy (np. w poligrafii czy przy produkcji farb) jasno określają, że łączenie wszystkich podstawowych pigmentów nie daje barw jasnych ani nasyconych, lecz ciemne, bo taka jest natura mieszania subtraktywnego. To bardzo ważne, żeby odróżniać te dwa światy – światło i pigmenty. Dzięki tej świadomości łatwiej unikać błędów w malarstwie, projektowaniu czy pracy z kolorami w ogóle.