Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób może się pomylić, sądząc że np. grafit czy krzem nie pasują do materiałów ściernych, ale w praktyce technicznej wygląda to nieco inaczej. Krzem sam w sobie występuje jako składnik węglika krzemu (SiC), który jest jednym z najpopularniejszych materiałów wykorzystywanych do produkcji ściernic, papierów ściernych czy proszków polerskich. To właśnie z krzemu i węgla powstaje ten bardzo twardy i odporny związek, doceniany za wysoką wydajność w pracy z metalami, ceramiką czy nawet szkłem. Korund z kolei, czyli tlenek glinu (Al2O3), to absolutny standard branżowy – praktycznie każda ściernica do metalu, żeliwa czy stali narzędziowej jest oparta właśnie na tym materiale. Korund świetnie sprawdza się dzięki swojej twardości oraz stabilności termicznej. Grafit natomiast może zmylić, bo nie jest typowym materiałem ściernym, ale czasem spotyka się go w formie dodatku smarującego podczas procesów szlifowania, aby zmniejszyć tarcie i ograniczyć nagrzewanie się obrabianej powierzchni. Pomimo tego, nie jest głównym składnikiem ściernic, ale zdecydowanie bardziej pasuje do tej kategorii niż szkło. Szkło wykorzystywane jest raczej jako materiał izolacyjny lub konstrukcyjny, a jego właściwości ścierne są zbyt nieprzewidywalne i nieefektywne, żeby stosować je w profesjonalnych narzędziach. Częsty błąd to mylenie twardości z efektywnością ścierania – nie każda twarda substancja nadaje się do ściernic. W praktyce liczy się też kruchość, sposób zużycia oraz bezpieczeństwo dla użytkownika. Dlatego szkło nie jest stosowane jako materiał ścierny.