Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Lakier „MS” (Medium Solid) charakteryzuje się średnią zawartością części stałych, ale jednak wyraźnie niższą niż w przypadku lakierów HS (High Solid) czy VHS (Very High Solid). Wiele osób myli te pojęcia, bo na pierwszy rzut oka wydaje się, że grubość warstwy czy połysk zależą tylko od ilości części stałych, a to nie do końca prawda – kluczowe są proporcje pomiędzy częściami stałymi a lotnymi. W tabeli odpowiedzi C i D wskazują na dużą ilość części stałych, co pasowałoby raczej do lakierów HS lub VHS. Lakier o wysokiej zawartości części stałych pozwala uzyskać grubszą, bardziej wytrzymałą powłokę przy jednocześnie niższym zużyciu rozpuszczalników i mniejszej emisji oparów, co jest obecnie pożądane ze względów ekologicznych. Odpowiedź B sugeruje, że lakier MS miałby mało części stałych i mało części lotnych – w praktyce taki lakier po prostu by nie istniał, bo nie miałby czym „związać” się podczas utwardzania i aplikacji. Typowym błędem jest również utożsamianie lakierów MS z niską zawartością zarówno części stałych, jak i lotnych – to nierealne z punktu widzenia technologii lakierniczej. W rzeczywistości, jeżeli lakier zawiera mało części stałych, to musi mieć więcej części lotnych, żeby zachował odpowiednią rozlewność i dał się równomiernie rozprowadzić na powierzchni. To właśnie ta zależność sprawia, że lakier MS, mimo średnich parametrów, jest kompromisem między łatwością aplikacji a efektem wizualnym. Myślę, że warto zapamiętać, iż rozwój branży lakierniczej coraz mocniej idzie w stronę lakierów HS i VHS, ale MS nadal mają swoje miejsce właśnie dzięki tej klasycznej proporcji – mało „stałego”, dużo „lotnego”. Wybierając odpowiedzi inne niż A, można nieświadomie przypisać cechy lakierów MS do zupełnie innych technologii, co prowadzi później do błędnych decyzji w praktyce warsztatowej.