Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób patrząc na pistolety lakiernicze kieruje się tylko kształtem albo liczbą pokręteł i łatwo popełnić błąd przy wyborze odpowiedniego do zasilania ze zbiornika stacjonarnego. Pistolety takie jak na drugim czy trzecim zdjęciu to zazwyczaj modele grawitacyjne, gdzie materiał pobierany jest z kubka zamontowanego na górze bądź rzadziej – syfonowe, które mają zbiornik pod spodem. Tego typu konstrukcje nadają się świetnie do mniejszych prac lub tam, gdzie szybka zmiana koloru jest konieczna, ale nie są dostosowane do pracy ciągłej ze zbiornikiem stacjonarnym. Częstym błędem jest mylenie liczby przewodów przy pistolecie – wiele osób uważa, że skoro są dwa przyłącza, to już można podłączyć zbiornik ciśnieniowy. Nic bardziej mylnego – konstrukcja kanałów, zaworów i sposób podawania materiału są zupełnie inne. Ostatni pistolet, który wygląda na tzw. pistolet automatyczny lub zawieszany, jest przystosowany do pracy w liniach produkcyjnych, zwykle bez udziału operatora. Taki sprzęt montuje się na ramieniu robota lub stanowisku i podłącza na stałe do systemu, więc nie ma tu mowy o ręcznym malowaniu – to zupełnie inna klasa urządzeń. Typowy błąd to utożsamianie dużych, metalowych korpusów z możliwością podłączenia do zbiornika ciśnieniowego. W praktyce tylko pistolety ręczne z odpowiednim przyłączem i przeznaczeniem konstrukcyjnym do pracy ze zbiornikiem zewnętrznym spełniają wymagania profesjonalnych aplikacji lakierniczych. Inaczej narażamy się na niestabilne ciśnienie, przerwy w podawaniu materiału, a nawet uszkodzenie pistoletu. Warto dobrze znać specyfikę narzędzi i nie sugerować się tylko wyglądem.