Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób myli poszczególne metody badań materiałów powłokowych, bo rzeczywiście tych właściwości jest całkiem sporo i każda wymaga innego podejścia. Siatka nacięć to bardzo charakterystyczna metoda, ale służy głównie do sprawdzania przyczepności powłoki do podłoża, czyli tego, czy lakier, farba lub inny materiał dobrze się trzyma i nie odchodzi płatami. W technice wykonuje się nacięcia i obserwuje, czy warstwa powłoki nie odpryskuje. To przydatne, ale nie powie nam nic o lepkości czy czasie schnięcia. Z kolei pomiar twardości przez przyłożenie siły nacisku (np. ołówkiem lub urządzeniem Shore’a) jest ważny w kontekście odporności na zarysowania, ścieranie lub inne uszkodzenia mechaniczne – jednak znowu, zupełnie nie odnosi się do zachowania powłoki w stanie świeżym, przed utwardzeniem. Kontrola połysku i barwy to już zupełnie inna bajka – tu chodzi raczej o walory dekoracyjne, wygląd, estetykę, które ocenia się specjalnymi przyrządami mierzącymi odbicie światła albo porównując próbki kolorystyczne z wzornikiem (np. RAL). Wielu uczniów wyciąga zbyt daleko idące wnioski, sądząc że jedna metoda da kompleksową informację – niestety, każda technika ma swoje konkretne zastosowanie według norm branżowych. W praktyce profesjonalista zawsze używa kilku różnych metod, by całościowo ocenić materiał: lepkość i czas schnięcia bada się osobno, bo wpływają one na obróbkę i logistykę produkcji, a nie na parametry mechaniczne czy estetyczne. Mylenie zakresu badań to dość typowy błąd, zwłaszcza na początkowych etapach nauki lub przy pobieżnym podejściu do tematu. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzać, co dokładnie mierzy dana metoda i z jakiego powodu jest stosowana w konkretnym procesie technologicznym.