Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wiele osób myśli, że metody malowania takie jak malowanie pędzlem, natrysk pneumatyczny, malowanie zanurzeniowe czy elektroforetyczne dotyczą przygotowania powierzchni pod powłokę, ale to jednak nieporozumienie. Te techniki odnoszą się do samego procesu nakładania farby lub lakieru, a nie do etapu przygotowania podłoża. Z mojego doświadczenia wynika, że zamieszanie wynika z tego, że przygotowanie i aplikacja to są dwa zupełnie różne, choć powiązane, etapy. Przygotowanie podłoża polega przede wszystkim na usuwaniu wszelkich zanieczyszczeń – mechanicznie, czyli ręcznie (szczotki, szlifierki, papier ścierny) albo chemicznie, na przykład za pomocą środków odtłuszczających, rozpuszczalników czy roztworów kwasów. Malowanie zanurzeniowe czy natrysk hydrodynamiczny, mimo że są bardzo nowoczesne i wydajne, nie mają żadnego wpływu na jakość przyczepności, jeśli powierzchnia nie jest odpowiednio oczyszczona. W praktyce często spotyka się błędne przekonanie, że wystarczy dobrze rozprowadzić farbę i wszystko będzie się trzymać – niestety, nawet najlepsza technika nie zakryje brudu czy tłuszczu na powierzchni. W branżowych dobrych praktykach oraz normach, jak chociażby PN-EN ISO 8504, wyraźnie rozróżnia się metody przygotowania powierzchni od procesów aplikacji powłok. Przygotowanie to podstawa – i to ono decyduje o tym, czy powłoka będzie trwała i estetyczna, czy zacznie odpadać po krótkim czasie. Warto o tym pamiętać zanim sięgnie się po wałek albo pistolet lakierniczy.