Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Mieszanie kolorów w grafice czy druku to temat, który potrafi mylić wiele osób, szczególnie gdy pojawiają się takie pojęcia jak wydzielenie, cieniowanie albo pigmentowanie. Zacznijmy od tego, że metoda subtrakcji opiera się na odejmowaniu długości fal światła przez kolejne pigmenty, co prowadzi do uzyskania ciemniejszych kolorów, a nawet czerni przy kombinacji wszystkich podstawowych barw subtraktywnych (cyjan, żółty, magenta). Częstym błędem jest mylenie tego procesu z tzw. mieszaniem addytywnym, które zachodzi przy łączeniu świateł – wtedy światło się sumuje i im więcej barw dodasz, tym jaśniejszy efekt otrzymasz, aż do bieli. Natomiast wydzielenie to raczej pojęcie z kolorymetrii czy fotografii, dotyczące separacji albo izolacji kanałów kolorów, a nie ich mieszania. Cieniowanie natomiast oznacza stopniowe przejście od jednej barwy do drugiej, co jest techniką artystyczną wykorzystywaną w rysunku czy grafice komputerowej, ale nie wiąże się bezpośrednio z fizycznym mieszaniem pigmentów. Pigmentowanie z kolei oznacza samo wprowadzanie pigmentów do jakiegoś medium, np. do farby czy kosmetyków, i nie jest nazwą żadnej konkretnej metody mieszania barw. W praktyce, w branży poligraficznej czy projektowej, rozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami pozwala uniknąć błędów przy przygotowywaniu materiałów do druku – bo to właśnie model subtrakcyjny (CMY, czasem CMYK) odpowiada za prawidłowe odwzorowanie kolorów na papierze. Mylenie tych pojęć prowadzi często do nieporozumień na linii grafik-drukarnia i do niespodzianek w postaci nieudanych wydruków. Dlatego warto od razu zapamiętać, że mieszanie pigmentów, jak na tym rysunku, to klasyczna subtrakcja – a nie żadne wydzielenie, cieniowanie czy pigmentowanie.