Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Można odnieść wrażenie, że zmywanie rozpuszczalnikami organicznymi to szybki sposób na pozbycie się starych powłok, jednak w rzeczywistości ta metoda sprawdza się tylko przy niektórych rodzajach farb, i to raczej przy cienkich warstwach lub tzw. świeżych zabrudzeniach. Poza tym jest dość uciążliwa dla użytkownika (intensywny zapach, szkodliwość oparów, ryzyko poparzeń), a dodatkowo powstają odpady niebezpieczne, które trzeba specjalnie utylizować. Ścieranie papierem ściernym to taki klasyczny sposób, który rzeczywiście daje radę przy małych powierzchniach albo wtedy, gdy nie zależy nam na czasie. Z mojego doświadczenia jednak, już przy większych elementach jest to po prostu zbyt czasochłonne, a efekty bywają nierówne – łatwo pozostawić resztki starych warstw lub miejscowe zarysowania, które potem wychodzą pod nową farbą. Usuwanie wodą pod ciśnieniem jest często przeceniane – faktycznie, taki sprzęt dobrze radzi sobie z brudem, błotem czy nawet miękką farbą, ale wobec twardych, starych powłok lakierniczych jest po prostu za słaby. Woda nie wnika w warstwy lakieru tak skutecznie jak ścierniwa, a dodatkowo grozi zawilgoceniem podłoża, co później może powodować słabą przyczepność nowej powłoki, powstawanie bąbli czy nawet korozję pod lakierem. W branży przyjmuje się, że tylko piaskowanie zapewnia równomierne usunięcie wszystkich starych powłok i zanieczyszczeń, bez ryzyka tzw. efektu "niedoczyszczenia". Typowym błędem jest myślenie, że metody „domowe” albo szybkie zawsze się sprawdzą – w rzeczywistości w profesjonalnych pracach renowacyjnych liczy się nie tylko usunięcie starej farby, ale też odpowiednie przygotowanie powierzchni pod nową powłokę, co znacznie podnosi trwałość i estetykę. Piaskowanie jest tutaj standardem branżowym i nie bez powodu jest zalecane w większości instrukcji technologicznych i norm dotyczących napraw, konserwacji czy przygotowania podłoży do malowania.