Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wypełniacze, mimo że często są obecne w składzie lakierów, mają zupełnie inne zadanie – poprawiają gęstość, krycie, a także właściwości wypełniające nierówności podłoża, ale nie wpływają zasadniczo na elastyczność powłoki. W branży spotyka się czasem przekonanie, że im więcej wypełniacza, tym lepiej, ale to prowadzi raczej do pogrubienia i utwardzenia warstwy lakierniczej, co wręcz może pogorszyć jej elastyczność. Utwardzacze to kolejna grupa składników, które stosuje się głównie w lakierach dwuskładnikowych. Ich głównym celem jest przyspieszenie procesu sieciowania polimerów, dzięki czemu powłoka staje się bardziej wytrzymała mechanicznie i chemicznie. Jednak im twardsza i bardziej usieciowana powłoka, tym często mniej elastyczna – to taki typowy kompromis w technologii lakierniczej. Z kolei rozpuszczalniki to składniki lotne, których zadaniem jest rozcieńczanie lakieru do odpowiedniej konsystencji roboczej i ułatwienie nanoszenia. Po aplikacji rozpuszczalnik ulatnia się, nie zostając w powłoce, więc nie ma wpływu na elastyczność gotowego lakieru. W praktyce często spotykam się z myleniem funkcji utwardzacza i plastyfikatora, bo oba wpływają na końcowe właściwości powłoki, ale działają zupełnie inaczej – jeden daje twardość, drugi elastyczność. Typowym błędem jest też myślenie, że rozpuszczalnik zostaje w powłoce i coś tam „zmiękcza”, ale technicznie to nieprawda – on po prostu odparowuje. Cały sens stosowania plastyfikatorów polega właśnie na tym, że zostają w strukturze powłoki i zapewniają jej odpowiednią giętkość. Takie praktyczne podejście do tematu bardzo się przydaje podczas pracy w lakierni, bo łatwo wtedy dobrać właściwy skład lakieru do konkretnego zastosowania i unikać typowych błędów, które prowadzą do pękania, łuszczenia czy szybkiego zużycia powłok.